Gezegend zijn de fans van Spencer Krug. Via zijn Patron-kanaal brengt hij regelmatig nieuwe muziek uit, voorzien van verhelderende achtergrondverhalen die de luisterervaring verrijken en in zekere zin onderdeel uitmaken van de totaalbeleving. Minder devote volgers kunnen rustig wachten tot de Wolf Parade-frontman eens per anderhalf jaar een selectie van zijn solowerk tot een album samenbalt.
Krug heeft de code tot het eeuwige muzikantschap gekraakt: zijn nieuwe werk wijkt telkens voldoende af van wat hij eerder maakte, maar is altijd ontegenzeggelijk Krugiaans. Vaste ingrediënten: eenvoudig ogende melodieën die je niet zomaar na kunt spelen, teksten waaraan geen touw is vast te knopen maar die toch volstrekt logisch voelen, en natuurlijk die uit duizenden herkenbare, voortdurend uit de bocht vliegende zangstem. Opvallendste nummers op Twenty Twenty Twenty Twenty One (spreek uit: 2020-2021): het door een computerstem ‘gezongen’ Bone Grey en de zeven minuten durende pagan-krautrocker goes synth-trance Cut The Eyeballs Out So I Can See. Krug gaat niet touren met de plaat. Als troost speelde hij hem integraal via een ouderwetse livestream, zichzelf begeleidend op een brakke piano. De opname staat op YouTube. Gezegend zijn de fans van Spencer Krug.
