Een nog onbekende singer-songwriter afkomstig uit een weidse Zeeuwse polder. Boeije? Ja, Rienko van voren. Bovendien is dit vanuit zijn huidige woonplaats Rotterdam op de wereld losgelaten autobiografische debuut uitermate boeiend. Vergeet Bløf en Danny Vera, muzikaal opereert deze ex-Zeeuw ergens tussen De Toegift en Broeder Dieleman in. Met Spinvis een aantal malen als extra bron van inspiratie.

Boeije blijft dicht bij huis in een mijmering over het strand van Dishoek, met de zon weerspiegeld in de Schelde, en in liedjes over donkerte, angst, verval, hoop en vertrouwen. Bij het beluisteren ontkom je er niet aan de conclusie te trekken dat ook bij Boeije de invloed van het geloof in dat gedeelte van de Bijbelgordel onontkoombaar is, ook al moet de conclusie soms luiden dat zijn God schittert door afwezigheid. Het album bevat stille folky stukken, indiepop, rock, field recordings, soms wat noise en zelfs een psalm. Opgenomen in z’n eentje of met band, deels thuis, deels in studio Katzwijm in Voorhout en, hoe kan het ook anders, de Oude Kerk van Charlois. En we horen de vogeltjes fluiten na het slotstuk Blijf Mij Nabij Wanneer Het Duister Daalt. Prachtig debuut. Om een kaarsje bij aan te steken.