Gelukkig is Erykah Badu herkenbaarder op See Thru. En ook Niki Randa en Laura Darlington betoveren op nummers waar belletjes rinkelen en lieflijk getokkel langs zweeft. Samen levert dat een album op dat nog meer naar de sterren reikt dan de eerdere kunststukjes van Flying Lotus. Maar dan wel zo warm dat ’t lijkt alsof je met Barbarella zit opgesloten in een ruimtestation. Dit is wederom zo’n kunststukje dat je ontelbare keren kunt luisteren en over een paar jaar niets aan kracht heeft ingeboet. Dat is immers ook zo met zijn eerdere albums en Until The Quiet Comes doet daar niet voor onder. ALEX VAN DER HULST