Party like it’s 1999! Undeclinable Ambuscade is bezig met een reünietour, I Against I staat voorzichtig weer op het podium en de Travoltas hebben zelfs een hele nieuwe plaat gemaakt. Inderdaad, de crème de la crème van de Nederlandse jaren negentig-punkrock maakt een comeback. De . . .

Vooralsnog zijn de Travoltas de enige met nieuw werk: Until We Hit The Shore. Opener Ain’t That Enough zet ons nog even op het verkeerde been (waarom is de zang zo ver weg gestopt in de mix?), maar vanaf Tokyo horen we dat de stem van frontman Perry Leenhouts nog even karakteristiek klinkt als twintig jaar geleden. Sterker nog, in Dying To Do That With You laat hij horen ook nog altijd flink de hoogte in te kunnen. Beste track is Great Expectations – over de kriebels die je als bezoeker of artiest hebt, vlak voor een optreden begint – en ook Bob Dylan-cover My Back Pages is fijn uitgevoerd. Sowieso zit er best wel een sixtiesvibe in het merendeel van de tien nummers. Until We Hit The Shore is gewoon een goede punkplaat, die zelfs de generic poppunkgeneratie van na de eeuwwisseling aan zal spreken.