In single Ekki Múkk herkennen we nog de ingetogen momenten van () en Varúð is Sigur Rós ten voeten uit, maar daarna stopt het principe van ingetogen gletsjerrock die zo na een minuut of vier toewerkt naar een climax. Nee, dit is schilderen in pasteltinten, schuiven met klankpatronen, onderhuidse sfeer opwekken en vertalen naar muziek. Ambientsoundtracks voor natuurfilms over broedvogels, zogezegd, zonder dat er ergens een poolvos komt jagen of een sluimerend vuurtje uitbreekt. Op de eerste helft werkt dat prima, maar tijdens de drie afsluitende, trage instrumentale tracks slaat de saaiheid ongenadig toe. En dat is weleens anders geweest. JASPER VAN VUGT