Het is maar goed dat Aaron Funk geen geld voor videoclips heeft. Het is de vraag of mijn maag deze lading Filth nog wel verdragen had. Afgerukte ledematen, kapotgeslagen schedels, opengereten lichamen, bloederige kettingzagen, pompende geslachtsdelen, messy cumshots en een drilboor die als grande finale op het hoofd wordt gezet . . .

Muziek in de overdrive, vol gierende 303’s aan de poorten van de hel. De spaarzame momenten dat de briljante programmeur Funk het wint van het duiveltje op zijn schouder dat voortdurend ‘harder, harder harder!’ in zijn oor schreeuwt (check Pussy Skull en Kimberly Clark, vernoemd naar de Amerikaanse producent van wc-papier), kunnen niet verhullen dat dit Venetian op z’n puberaalst is (zie ook Chainsaw Fellatio). Funk zal het als een compliment beschouwen. Dat sardonische, om alles lelijk en mismaakt te maken, heeft ie ook van Aphex overgenomen. Jammer. Zijn twee recente Last Step-cd’s bewezen juist dat hij met de helft minder energie en decibellen zeker zo hard komt.