Geen vliegreis ditmaal om met een Amerikaanse grootheid als producer nieuwe liedjes op te nemen. Van Laere produceerde eerder Raymond van het Groenewoud en klaarde nu ook deze klus zelf. Met zijn eigen band, inclusief blazers, of met fris nieuw jong bloed. Liedjes over je niet thuis voelen, twijfel, narcisme en een grappig eerbetoon aan The Pixies. Verhalende songs met een bijzondere kijk op de wereld, grappige conversaties, inclusief een remake van zijn Bad Year For Rock & Roll, over de horny boy op feestjes die uiteindelijk uit verveling op zoek gaat naar porno. Hij zingt in de eerste persoon, omdat hij dat beter vindt klinken dan te zingen over John dit of Mary dat. Een bijkomend voordeel is dat als iemand in de auto zo’n nummer meezingt, zo’n liedjes dan meteen over hem of haar gaat, zo vertelde hij me al eens. Freebee geniet van verwarring zaaien, maar schrijft daar steeds wel verdomd goede songs voor. Soms gevoelig, soms hilarisch. Want al zijn al zijn ergernissen oprecht, er mag ook gelachen worden om de overvloed in onze consumptiemaatschappij en gedanst op zijn catchy hooks.