Op Wanderland heeft de band van singer-songwriter Suus de Groot een subtiele afslag richting mainstreampop genomen, al is het wel een plaat met een edgy randje. In de bio wordt gerept van referenties als The War On Drugs, The Smiths en Florence And The Machine. De invloed van die laatste is duidelijk in o.a. Melody Remedy en Come To Play, maar de eerste twee bands zijn op geen enkele manier terug te horen. De productie, gedaan door bandlid Thijs van der Klugt en De Groot zelf, is gepolijster dan op de vorige plaat, met meer galm en een grotere focus op de zang. De thema’s zijn persoonlijker ditmaal. De Groot bezingt het succes maar relativeert het ook, zoals in The World Below en het melancholische The Big Picture. Ze heeft een neus voor melodieën die prettig in het gehoor liggen en haar lenige stem draagt de nummers. Zonder zichzelf te verloochenen, lijkt Sue The Night met Wanderland de stap te zetten naar een groter publiek.