Agnostic Front luidde met liveplaat Last Warning in 1993 een voorlopig einde in van een van de meest gerespecteerde bands in het genre. Vijf jaar later keerde de groep terug, maar in een andere hoedanigheid. De potige New York-hardcore was op Something’s Gotta Give ingeruild voor streetpunk. Stukken simpeler dan het voorgaande werk en weinig geïnspireerd. Ook opvolgers Riot! Riot! Upstart en Dead Yuppies lieten flink te wensen over. Pas met studioplaat Another Voice uit 2004 hervond de groep zich.
Niet in de laatste plaats dankzij de positieve inbreng van de jonge broers Mike en Steve Gallo. Zowel albumtitel als muzikale benadering vormden een regelrechte verwijzing naar One Voice, misschien wel het meest metalgeoriënteerde album dat Agnostic Front tot dan toe maakte. Eindelijk knalde de band weer, hard en strak. En de positieve vibe is gebleven. De hoes van Warriors mag dan spuuglelijk zijn en het bassdrumgeluid veel te hard, de songs doen weer aanspraak op de hardcore-oerinstincten. Zanger Roger Miret spuugt van de thrashy opener Addiction tot en met Forgive Me Mother. In For My Family legt hij zowel de nadruk op de geografische oorsprong van de band als op de hervonden stijl. En dankzij de bijdrage van Mirets broer Freddy Cricien (Madball), die verantwoordelijk was voor de productie, slaat de titel van het nummer ook nog ergens op.
