Toch is We Move allesbehalve een droefgeestige plaat. Dat de Ierse zanger met die typische, ijle kopstem zo open is over zijn angsten betekent niet dat hij zich erdoor heeft laten leiden. Hij laat horen zich muzikaal verder te hebben ontwikkeld en heeft zijn plaat bovendien zelf geproduceerd met behulp van onder anderen Frank Dukes (Kanye West, Rihanna), waarna Jimmy Douglass (Rolling Stones, Justin Timberlake) de plaat mixte. Hun invloed doet zich gelden; McMorrows geluid is rijker en subtieler dan op zijn voorgaande albums, al zit het verschil hem in de nuances. De liedjes hebben met folk weinig meer van doen, maar zijn poppy met soul- en r&b-invloeden. Het tempo ligt relatief laag, maar er gebeurt genoeg om bij de les te blijven. Alleen in Get Low heeft de gitaar een hoofdrol, voor het overige domineren synthesizers. We Move is een passende titel, McMorrow heeft zeker stappen voorwaarts gemaakt.