Het album is dood, las ik een paar jaar geleden overal, maar anno 2024 blijken dergelijke uitspraken wat overdreven te zijn geweest. Van de anthologie van Swift tot de rodeorit van Beyoncé – de grootste popsterren ter wereld doen nog steeds hun best om van een plaat een totaalervaring te maken.
Ook Aurora, de populaire popzangeres uit Noorwegen, is een artiest die zich focust op het uitbrengen van een Album. Al haar platen hebben een artistiek thema. Zo werd The Gods We Can Touch, haar vorige langspeler, geïnspireerd door Griekse mythologie. Voor What Happened To The Heart? stapt de zangeres in de tijdmachine. De plaat gaat in een notendop over de zoektocht naar betekenis en verbinding in de moderne wereld, waar dergelijke zaken amper meer lijken te bestaan. Muzikaal verschilt What Happened To The Heart? niet heel veel van z’n voorganger, maar dat is helemaal niet erg.
Aurora’s songs laten zich namelijk in twee altijd aangename stijlvormen vatten. De ene is de zweverige vocal soundscape, de andere de glossy meisjespopsong. In haar fijnste liedjes komen beide stijlvormen samen. Daarvan is Your Blood een heel prettig voorbeeld. Over de simpele combinatie van helder gitaarspel en een basic hiphopbeat horen we tientallen versies van Aurora’s mooie, hoge stem over elkaar heen zingen. Na ieder couplet valt de ingetogen instrumentatie weg om plaats te maken voor harde, bijna fonkelende eighties-popgitaren en een enthousiast refrein, dat over het herstellen van een burn-out blijkt te gaan. ‘I could help you outrun yourself’, zingt Aurora. Ook in Conflict Of The Mind wordt er inventief omgegaan met de bijzondere stem van de Noorse, die je als een instrument an sich mag beschouwen.
Wederom wordt deze in allerlei mooie laagjes – hoog, diep, vervormd – over een ingetogen beat geplaatst en bereikt de vocale schoonheid zijn climax in het refrein, dat hier gaat over hoe de liefde tussen twee mensen zich soms pas openbaart wanneer ze de diepte ingaan met elkaar. Dat is overigens exact wat What Happened To The Heart? beter maakt dan haar eerdere platen. Aurora gaat hier muzikaal en tekstueel dieper dan ooit.
