‘Peoples fist in the air at every show / Ride my dick like a rodeo.’ Zelden is een album in één zin zo treffend samengevat. De vier jongetjes van Brokencyde, de koningen van de wansmaak, willen feesten en neuken. Van meest gehate band ter wereld zijn de crunkdudes langzaamaan een soort . . .

Brokencyde is zó slecht dat het cool is om ze goed te vinden. Of nee, het is cool om te zeggen dat je het goed vindt. Want als je deze achttien nummers tellende plaat ook echt van begin tot einde moet luisteren, piep je wel anders! Toegegeven, single Teach Me How To Scream, waar bovenstaande poëtische regel uit komt, is een floorfiller van jewelste, maar op de rest van het album is duidelijk te horen dat de lol nu wel van dit geintje af is. Ik bedoel, achttien nummers lang roepen dat vrouwen een nat broekje van je krijgen, daarna een paar screams er uit gooien en vervolgens met vervormde stem vertellen dat we allemaal naar de dansvloer moeten komen, het gaat snel vervelen. ‘All girls shake your butt / Show them you don’t give a fuck.’ Als de meisjes verstandig zijn, schudden ze alleen hun hoofd.