Het worden stuk voor stuk bloghits. New Theory, van zijn debuut-EP Life Of Leisure uit 2009, is een van de beste songs van de laatste jaren. Euforisch en melancholisch tegelijk, intiem én opzwepend. Een lo-fi revisie van de synthi- en softpop uit de jaren tachtig, met echo’s uit (ambient)house en andere mellow dansmuziek. Within And Without zweeft op dezelfde roze wolk verder en telt opnieuw minstens één wereldnummer: Amor Fati, met een synthlick zo slick als de eighties maar konden zijn. Maar er zit ook wel iets van shoegaze in, dat dreinerige. Onderliggende drones en Greene’s ijle zang bedwelmen, psychedelische geluidsmanipulaties vervreemden. Het is slick en weird tegelijk. We mogen het van hem geen chillwave meer noemen, maar het is het coolste geluid van 2011.