Helemaal als je deze nieuwe hoort. Niks geen vooruitgang, wél een band die doet waar ie in excelleert. Simpele, doeltreffende thrash, dus gewoon Slayer, period. Het titelnummer opent de plaat al op Reign In Blood-snelheid, om te exploderen in een orgie van gierende tremolo’s, als een demon die naar je krijst vanuit de hel. Ja, die term is vaker gebruikt, maar daar is het dan ook Slayer voor. Unit 731 en Snuff (de tremolo’s maar gelijk aan het begin) razen alleen maar verder op ouderwetse snelheid. Goed, Hate Worldwide is dan weer erg makkelijk, al staat daar wél het jakkerende Americon tegenover. Een dwingende roffel gaat vergezeld van een ongezellige tekst over de VS die Araya bijna eruit kotst. Wat een agressie zeg. En wat zonde als dit nu écht de laatste plaat is. Hell Awaits…. PHILIPPUS ZANDSTRA