Het was vooral de combinatie en de durf die het geluid zo uniek maakten. De man die er echt de wereld mee wilde veroveren, zanger/gitarist Tom Barman, omschrijft op de zeer informatieve documentaire Time Is The State Of My Jeans (The Making Of) – te vinden op de bij de reissue van Worst Case Scenario gevoegde dvd – precies hoe het werkte: ‘Iemand kwam met een idee, daar jamden we wat rond, de Rudy [Trouvé] haalde dat onderuit, de Stef [Kamil Carlens] speelde heel melodieus bas, de Klaas [Janzoons] zorgde voor een stoorzender en op het einde zorgde ik dan voor een poppy refreintje.’ Op de dvd, die tevens interessant livemateriaal, een VPRO-documentaire en fotomateriaal bevat, klapt Barman verder uit de school dat een van de riffs uit Suds & Soda geleend was uit Are You Gonna Go My Way van Lenny Kravitz en de titelsong een sample bevat van Hot Rats van Frank Zappa. Tevens wordt griezelig duidelijk hoe groot de verschillen binnen de eerste bezetting van dEUS op persoonlijk en muzikaal vlak lagen. Het waren vrije geesten die, los van stijlen, in meerdere kunstvormen hun aandacht staken. Daarin schuilde niet alleen het geheim van het succes (de verschillende karakters vormden een unieke combinatie), het bleek ook de doodsteek van de eerste bezetting, omdat er volgens de mensen van Island Records én Barman niet genoeg gefocust werd op dEUS, maar ook andere projecten aandacht bleven krijgen. Hoe sterk de cd na vijftien jaar nog altijd is, bewijst de geremasterde versie van het album zelf (in de uitgebreidere versie, dus met Right As Rain en Great American Nude, twee songs die niet op de eerste versie maar oorspronkelijk alleen op de EP Zea stonden). De cd is gelukkig niet al te goed opgepoetst. We horen in Hotellounge (Be The Death Of Me) nog steeds hoe in de solo van Trouvé de gitaarversterker ontploft. Hoe hoogstaand deze periode artistiek was, bewijst ook de tweede cd, met maar liefst zeventien b-sides en rarities. Opvallend zijn vooral de demo van Suds & Soda, de cover van diezelfde song door DAAU en de cover van Kinderballade, een song van Boudewijn de Groot op een tekst van Gerrit Komrij. dEUS was volkomen terecht even gOD in 1994. Een heruitgave om van te watertanden! WILLEM JONGENEELEN