()Introducing…The Pink Stones was twee jaar geleden een welluidend visitekaartje van de countryrockband uit Athens, Georgia, met het Israel Nash-achtige Dream So Sweetly als hoogtepunt. Een song van eenzelfde statuur ontbreekt op You Know Who. Deze tweede van The Pink Stones is over de gehele linie minder sterk dan het fris aandoende debuut.
Rich Rudy en No Rain No Flowers bijvoorbeeld zijn saai, zo saai. Het met zangeres Nikki Lane gebrachte Baby, I’m Still Right Here (With You) is nogal oubollig en het korte reprise-stuk Still Laughing is volstrekt nietszeggend. Mislukte interessantdoenerij. Beter is een aantal countryrock- en Americana-nummers, zoals de opgewekte, aan Flying Burrito Brothers te linken songs Where We Have To Stay en Who’s Laughing Now? alsmede Stoned & Alone, een ballade met een hoog John Prine-gehalte. Ook geenszins slecht: Moving On (Without You) dat een eerbetoon lijkt aan Gram Parsons, de muzikant wiens door Lemonheads gecoverde Brass Buttons acht jaar terug de reden was voor The Pink Stones om zich te uiten via countryrock. En dat doen ze op het teleurstellende You Know Who met wisselend succes.