Daarbij heeft ze een minstens even eigenwijze kijk op de hedendaagse wereld als Manuel, al houdt Roos het bewust veel kleiner en persoonlijker in haar werkelijk geniale teksten. Ze weet altijd precies de juiste woorden te vinden voor het omschrijven van haar gevoelens of een situatie waarmee ze stoeit, lacht, huilt of die ze gewoon niet snapt. Ja, dat is een bijzondere gave. Ontroerend is het relaas over haar bouwval van een boerderij, die uiteindelijk een spuitje krijgt, zonder verdoving. Ook aangrijpend is het relaas van het uiteenvallen van de droom van een jonge soldaat als die wordt uitgezonden naar Afghanistan en de remake van het persoonlijke Alleen, dat in een andere vorm onder de titel Foto ook op haar EP te horen was. De potentiële single én hit Te Heet Gewassen had zomaar van Spinvis kunnen zijn en ook dat is als een compliment bedoeld. Roos noemt dit een album over verlangens en het ‘echte’ leven. Nou, Roos is echt, de mensen en de dingen waarover ze zingt zijn echt en de muzikale bijdragen en steun van producer Tom Pintens (voorheen Zita Swoon) en Tjeerd Bomhof van Voicst zijn echt sterk. Roosbeef is een heerlijk bandje van een zeer oorspronkelijk talent van bij ons. En ze moet ook maar lang gewoon hier blijven; dat buitenland is niks voor haar. WILLEM JONGENEELEN