Het eerste wat opvalt aan de besnorde Nick Shoulders is zijn lieve snoet, een knuffelbaarheid die hij muzikaal én tekstueel onderstreept. De Amerikaan maakt countrymuziek die past bij het klassieke beeld van wat we vroeger ‘de bar/dancing’ noemden – waar je opa en oma elkaar hebben ontmoet, op de klanken van Henk Wijngaard. Shoulders’ teksten zijn eigentijdser. Zo uit hij zijn kritiek op een intolerant en conservatief zuiden van de VS. En brengt hij half jodelend zware zaken als milieubewustzijn en de multiculturele wortels van country op de dansvloer. Yee-haw!