Nog geen jaar na zijn laatste show in ons land, viert 50 Cent het jubileum van zijn debuutalbum Get Rich Or Die Tryin’ (2003) in Amsterdam. En hoewel de rapper tegenwoordig vooral bekendstaat als producent van succesvolle televisieseries, blijkt uit alles dat ruim twintig jaar in the game hem op het podium in een geoliede machine heeft veranderd. De show is strak en behangen met Amerikaanse showelementen, een schouwspel dat ons meeneemt naar Hollywood, Vegas en twintig jaar hiphop van een van de grootste namen van de aughts.
Fotografie Daniël de Borger
Het is nog vroeg als mede-New Yorker Busta Rhymes zijn troon op de bühne bestijgt. Met 51 jaar is hij niet veel ouder dan 50 Cent, maar zijn carrière begon in een heel ander tijdperk. In iets meer dan een half uur jast hij er een gevarieerde setlist doorheen, die voor zijn uitgebreide discografie natuurlijk veel te kort is. Aan de hand van vaste hype man Spliff Star wordt het publiek wakkergeschud met de remixes van Ante Up en Never Leave You (Uh Oooh, Uh Oooh) en tijdens In The Ghetto wordt er luidkeels meegezongen. De interactie met de zaal gaat echter verder dan dat. Zijn permanente big smile en karakteristieke gezichtsuitdrukkingen zorgen ervoor dat Busta’s clichématige grapjes en opmerkingen voor zoete koek geslikt worden.
Op het podium staan grote zuilen, waarop visuals en later de onlangs uitgebrachte videoclips van nieuw materiaal Luxury Life en Beach Ball worden geprojecteerd. Of Busta nog steeds de hitmachine van weleer is? Zeker weten. Voor I Know What You Want wordt de hulp van de aanwezige vrouwen ingeroepen, maar het wordt pas echt leuk op de spaarzame momenten dat we een glimp van Busta Rhymes in topvorm te zien krijgen. Dat gebeurt uiteraard tijdens Break Ya Neck, waarbij zijn mond verandert in een mitrailleur die woorden uitspuugt. We bouncen onszelf ruim twintig jaar terug de tijd in en blijven daar tot de hoofd-act begint.
Die laat even op zich wachten en gaat vervolgens naadloos verder in de geschiedenis waar Busta ophield. Als een volleerde Hans Klok verschijnt hij in een met rook gevulde cabine op het podium. En daar gebeurt gedurende de show een hoop. Het duurt even voor we onder het genot van hits zoals What Up Gangsta en Magic Stick doorkrijgen waar we eigenlijk naar kijken. Aanvankelijk zorgen alleen G-Unit-leden Tony Yayo en Uncle Murda voor de backing, maar gaandeweg opent zich een doos vol verrassingen. Zo zien en horen we van bovenop de zuilen – we zijn al even onderweg in de show – een voltallige liveband. Vooraan tonen de meegereisde dansers en danseressen skills die niet misstaan in Cirque du Soleil.
Confettiregens, serpentine, vuurspuwers, fonteinen, zelfs aan vuurwerk ontbreekt het niet. Waar Busta en Spliff de interactie zochten door middel van praten, laat 50 Cent vooral het showelement zijn werk doen. Een heuse battle tussen B-boys en B-girls vormt een van de vele intermezzo’s die hem de gelegenheid geeft van outfit te wisselen. Ook dat hoort bij een concert met Hollywood-allure. Ondertussen klinken nummers als P.I.M.P. en Candy Shop door de Ziggo Dome, blijkt het publiek de complete muziekcollectie van de rapper uit het hoofd te kennen en wordt alles integraal vastgelegd op de smartphones die bijna de hele avond als fakkels omhooggehouden worden.
Slechts een paar momenten wijkt 50 Cent van zijn script af, om het publiek te bedanken, herinneringen op te halen of zijn humorvolle kant te laten zien. Als er een bh het podium opvliegt, maakt hij deze vast aan zijn broek en toont zijn beste Elvis-imitatie: ‘Thank you, thank you very much.’ Nee, panties hoeven er echt niet achteraan gegooid te worden. Na een gitaarsolo vertelt hij slecht met instrumenten te zijn, iets waar hij spijt van heeft omdat je als gitarist overal mee wegkomt. Al voorover bukkend, met zijn kont omhoog richting de zaal, refereert hij aan het legendarische optreden van Prince tijdens de VMA’s in 1991, die destijds hetzelfde deed met twee ogenschijnlijke gaten in zijn broek. Zover wil Jackson vanavond niet gaan.
Hou het voor vanavond maar bij rappen, Curtis. Daar ben je goed in, getuige de vertolkingen van onder meer Ayo Technology, In Da Club en Wanksta. De naam van de Final Lap Tour voedt geruchten dat het weleens een van de laatste kunstjes van 50 Cent kan zijn. Laten we hopen dat er weinig van klopt, want de oudgediende bewijst vanavond anderhalf uur lang nog altijd op de top van zijn kunnen te zijn.
Gezien: 28 september 2023 in Ziggo Dome, Amsterdam
