In juni van dit jaar speelde Enter Shikari nog in de Melkweg. We zijn een paar maanden verder en de schoffies uit Londen zijn terug in het land. Een nieuwe plaat is er nog niet en dus is de setlist voor een groot deel hetzelfde. Wel hebben de vier hun . . .

Helaas misten we door fileleed voorprogramma letlive. De band die met Fake History zo’n geweldige hardcoreplaat maakte. Maar net als in de Melkweg mocht ook Your Demise weer met Enter Shikari mee op tournee en speelt vanavond als tweede voorprogramma. De middelmatige metalcore van de Britten wordt opnieuw met het nodige enthousiasme gebracht, maar dat kan ook deze keer niet verhullen dat de nummers simpelweg niet eigen genoeg zijn om lang te boeien.

Als Enter Shikari keurig op tijd aan zijn set begint is het dringen geblazen in de zaal. Eerste dat opvalt is de grootse lichtshow. Sowieso is alles tot in de puntjes geregisseerd vanavond. Hoe begrijpelijk ook, ergens is het een beetje jammer. Zanger Rou Reynolds duikt nog wel op gezette tijden het publiek in, staat op een box aan de zijkant, maar staat ook opvallend vaak met zijn rug naar het publiek toe, gebogen over zijn toetsen en andere knopjes.

Sowieso maakt Enter Shikari een vermoeide indruk. Niet zo gek, de band is de laatste maanden non-stop op tour. Na een strak begin met Mothership, Zzzonked en Havoc A beginnen ook de foutjes op te vallen. De lichtshow mag dan overdonderend zijn, drummer Rob Rolfe zit er net iets te vaak naast, de band doet niet meer dan nodig is en verrassingen in de setlist zijn er ook al niet. Of het moet het nieuwe Sssnakepit zijn, maar daarvan hebben we natuurlijk allemaal ook al de clip gezien.

Niet dat het geen leuk concert is overigens. Een zaal platspelen, dat doen de vier tegenwoordig met twee vingers in de neus. Het jonge publiek vindt het allemaal prachtig, die nummers staan na al die tijd echt wel als een huis en door al dat licht- en geluidsgeweld vallen die foutjes van de drummer niet eens op. Met Sorry, You’re Not A Winner en enige toegift Juggernauts komt er een weinig verrassend, maar wel een steengoed einde aan een concert dat makkelijk wegkijkt en door al die gekleurde lichten een zoete smaakt achterlaat.

Fotografie: Bianca Berger

Gezien: 3 oktober 2011, 013, Tilburg