Na succesalbum Nothing Personal (2009) maakte All Time Low de overstap naar een majorlabel. Vierde album Dirty Work (2011) zorgde er echter niet voor dat de poppunk van het viertal uit Baltimore qua populariteit richting die van Green Day ging, dus de band werd na dat ene album weer op . . .

Tien minuten te vroeg (!) huppelen de vier het podium op. Openingstracks Lost In Stereo en Damned If I Do Ya zorgen meteen voor een zaal – natuurlijk voor het grootste deel gevuld met jonge meisjes – die volledig uit z’n dak gaat. Opvallend genoeg heeft de band een extra gitarist meegenomen en staat de tourmanager bijna het hele optreden op het podium om backing vocals te verzorgen. Zo ingewikkeld is de poppunk van All Time Low toch niet dat je er zes bandleden voor nodig hebt? Al komt de extra gitarist wel van pas, zeker omdat Jack Barakat drukker is met gekke dansjes en het ophangen van de vele bh’s aan z’n microfoonstandaard dan met gitaarspelen. Gekke jongen!

Als in het eerste kwartier ook nog Coffee Shop Soundtrack, Somewhere In Neverland en Stella (‘this is a song about beer’) langskomen, beginnen we ons toch af te vragen of All Time Low zijn kruit niet te vroeg verschoten heeft. En inderdaad, het middenstuk van het concert bestaat uit volledig inwisselbare nummers, de grappen en grollen van met name Barakat en zanger Alex Gaskarth zijn te flauw voor woorden en het bespelen van de zaal – doormiddel van vele ‘fuck yeah’s bijvoorbeeld – gebeurde gisteren op Rock Werchter op precies dezelfde manier. Gaskarth heeft zelfs dezelfde skinny jeans met Amerikaanse vlag aan als een dag ervoor. Maakt het de schreeuwende fans iets uit? Nou, in het middenstuk wordt er toch wat minder uitbundig gedanst, gesprongen en geklapt dan in het begin. En de circle pit waar Barakat om smeekt komt ook al niet van de grond. Waarschijnlijk omdat de fans voor het podium geen idee hebben wat dat is.

Het is wachten tot Green Day-cover American Idiot – eigenlijk een beetje treurig: All Time Low deed tijdens de Europese tournee van Green Day het voorprogramma en voelt zich nu genoodzaakt een nummer van de band te coveren – voor er weer echt leven in de brouwerij komt. Afsluiter van de reguliere set The Reckless And The Brave is een mooie warmhouder voor de toegift. Daarin ballad Jasey Rae – blijkt die Gaskarth ineens nog best aardig te kunnen zingen ook – en Weightless. Tot zijn grote genoegen ziet Barakat de eerste crowdsurfer van de avond. Hij trekt de jongen meteen het podium op, een omhelzing volgt en de fan mag er met een fikse aanloop weer van af springen. Zielig voor de meisjes vooraan die hem moeten opvangen. En voor de jongen zelf, want de kids springen spontaan opzij als ie van het podium afspringt. Auw! Afsluiter Dear Maria, Count Me In zorgt voor het meeste gegil van de avond, Barakat gooit z’n bh’s de lucht in en iedereen is tevreden. Ook de vele ouders achteraan die hun kroost weer veilig in de armen kunnen sluiten. Je kunt heel flauw gaan lopen doen over All Time Low, maar dit was gewoon een avondje entertainment. Dat het met punkrock geen moer te maken heeft, dat wisten we natuurlijk op voorhand al.

Fotografie: Erik Luyten

Gezien: 5 juli 2013, 013, Tilburg