We kijken dit weekend onze ogen uit in de extraordinaire binnenplaats The Bizarre, met haar uitstekende club-programmering. De planken van de Rex-schuur aan de andere kant van het terrein veren ons vanzelf al op en neer in rave-modus door alle dansende aanwezigen. Down The Rabbit Hole geeft nationaal en internationaal clubtalent veel meer aandacht en waardigheid tijdens editie 2022, een heel welkome toevoeging. Toch knalt de dance-set met de meeste impact van het festival uit gigatent Teddy Widder, waar het Ierse Bicep Down The Rabbit Hole in de laatste uren richting complete overlevering en extase drijft.
Fotografie Anne-Marie Kok
Na jarenlang smeden aan beukende deep house-tracks met electro-invloeden, tilden Andrew Ferguson en Matthew McBriar vijf jaar geleden hun carrière als Bicep naar een hoger niveau met een titelloos debuut. Daarop vertaalden ze de IDM-invloeden van landgenoot en grote inspiratiebron Aphex Twin naar een toegankelijker, breder geluid dat weinig aan diepte, ruimtelijkheid en klankkleur van de meest gelaagde elektronische geluiden inlevert. Met opvolger Isles voegde Bicep vorig jaar nog wat extra knallers toe aan het repertoire; een plaat die perfect in een venndiagram past met het festival waar het duo vanavond speelt. Iets met de woorden ‘dromerig’, ‘trippy’ en ‘rechttoe rechtaan’ zou de lading wel dekken.
De Teddy Widder is compleet afgeladen als de zonsondergang wordt doorgezet: buiten staan zelfs nog rijen mensen om de grote tent heen. Een retour van Bicep voelt nog steeds als een eerste spannende keer na al die verschijningen in Paradiso en TivoliVredenburg; na de grote successen van onverwachte dansvloerbom Glue lijkt het fanschare van Bicep alleen maar groter en breder te worden. Vanavond laten de twee je in een uur precies zien en horen waarom. Neem het nog geen twee weken geleden verschenen Meli (II), een vervolg op een bonustrack waarin je makkelijk verdwaalt in de natuurlandschappen en opdoemende felle kleuren die de synths en de galmende achtergrondkoren in je hoofd schetsen.
Met hun live-setting en visualwanden is Bicep niet alleen een plezier om naar te kijken en in te verdwalen. Het is ook hoorbaar dat track als Opal een stampende live-vertaling krijgt voor de festivalzomer, zonder ook maar aan diepgang in te boeten. Nooit wordt Bicep écht plat, ook al wordt hier een uur lang four-to-the-floor gebeukt. Werkelijk niemand staat op dat vroege punt in de set nog stil, als hits Atlas en Just al achter de rug zijn en Ferguson en Matthew McBriar toewerken naar een fantastisch opgebouwde climax in de encore: monsterhit Glue ontploft nooit écht, de hoge publieksverwachtingen worden perfect omgedraaid. Die ontlading komt er pas in het naadloos opvolgende Apricots. Wat hier gebeurt is fenomenaal: Bicep heeft zich de afgelopen vijf jaar ontpopt tot de ultieme festivalact, een ferme handdruk tussen de Pleinvrees- en Dekmantel-bezoekers, met een uur aan elektronische muziek die niet alleen raakt, maar ook de grootste festivaltent compleet wild kan krijgen. Een laat hoogtepunt van Down The Rabbit Hole 2022.
Gezien: 3 juli 2022 op Down The Rabbit Hole (20.30 uur, Teddy Widder). Lees hier al onze recensies van Down The Rabbit Hole.
De zomereditie van OOR is uit!
Bestel ‘m hier.
