ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Laura-Mary, waarschijnlijk mooier dan de allermooiste vrouw in de geschiedenis van de mensheid, ooit.
Ook vanavond is het, voor de mannelijke bezoeker, ouderwets genieten van de ijskoningin. Van het huppeltje voor het eerste nummer, de gitaarsolo’s met haar hoofd verborgen achter haar haar, tot de spaarzame glimlach die elke man doet smelten. De natte droom van elke concertbezoeker was ze in 2008 en is ze nu nog steeds. Maar goed, voordat deze recensie alleen een ode aan Laura-Mary wordt (wat is ze mooi): we vergeten bijna Steven Ansell, de hyperactieve en onstopbare drummer . Na honderden shows barst hij nog altijd van de energie en het valt te betwijfelen of die energie ooit op zal raken. Ook vanavond heeft hij er zin in en beukt hij zijn drumstel nog net niet kapot terwijl zijn zang er niets onder te lijden heeft.
Ja, dit is em: de gelukkigste man op aarde. Hij mag elke dag rondhangen met Laura-Mary.
Zoals eerder gezegd is het niet de eerste keer dat Blood Red Shoes in Nederland speelt, maar ongeveer de twintigste. Het is dan ook niet het beste optreden. Geluidstechnisch klopt het af en toe niet helemaal, Ansell zet de zang te vroeg in bij Light It Up en Laura-Mary (wat is ze mooi) is niet altijd even goed verstaanbaar. De setlist is gelukkig nagenoeg perfect en het tempo zit er goed in. Na een afwisseling van oud en nieuw werk, waarbij It’s Getting Boring By The Sea, It Is Happening Again en I Wish I Was Someone Better langskomen, is vooral het blokje Don’t Ask en Count Me Out (beide nieuw) verrassend sterk.
Dat de verve er bij Doesn’t Matter Much vervolgens een beetje af is, is de band vergeven. Blood Red Shoes bewijst ook vanavond weer een van de interessantste duo’s van de afgelopen jaren te zijn. Een duo dat stand houdt. Of het nu de tomeloze energie van Ansell is (die na de toegift ook nog even vrolijk het publiek induikt), de gouden sfeer (podium vol stagedivers tijdens Heartsink), de perfectie van Laura-Mary (wat is ze mooi): Blood Red shoes schopt nog steeds kont als geen ander. Geef negen van de tien man vanavond de kans om ze dit jaar nog eens te zien in de buurt en ze zijn er ongetwijfeld weer bij. Op naar de vijftig!
Door Harm Groustra / Fotografie: Sanne Glasbergen
Gezien: 10 november 2010, Tivoli Oudegracht, Utrecht