Het is een van de succesvolste bedrijven in de muziek. De BV Bon Jovi staat al jaren in de lijst met topverdieners van Billboard. Als de band toert dan doen ze het ook goed. Vanavond staat de This House Is Not Sale tournee in het Nijmeegse Goffertpark.
Zo populair bij het grote publiek, zo lauw reageert het kritische publiek op Bon Jovi. De band is de grote afwezige in de jaarlijsten van dit blad. Wat is daar dan aan de hand? Wat staat er op dat enorme podium? Kunnen 50.000 Bon Jovi-fans het mis hebben? Bon Jovi is een band op routine. Al meer dan twee jaar met deze tour onderweg en al meer dan dertig jaar een succesvolle live-act. Ze houden zich in Nijmegen keurig aan de setlists van de vorige shows.
Al snel blijkt hoe slim het allemaal in elkaar steekt. Beginnen met wat nieuw werk, als derde nummer You Give Love A Bad Name en vooral veel energie. Er is geen moment dat Bon Jovi stilstaat. En opmerkelijker nog voor een live-concert: frontman Jon Bon Jovi bespeelt de camera. Waar veel artiesten contact proberen te leggen met het publiek, weet hij precies waar de camera’s op en voor het podium staan en bedient hij slim de enorme videoschermen met bewegingen, gebaren en uitdrukkingen.
De muziek bestaat uit de grote gemene deler van de rock. Zoals je in films Star Wars, Indiana Jones of X-Men hebt, zo heb je in de muziek Bon Jovi. Blockbusters. Het gaat je niet verrassen, maar je krijgt er wel een weide met tienduizenden mensen mee vol die alles woord voor woord meezingen.
Het publiek in Nijmegen trotseert de hoosbuien in de aanloop naar het hoofdprogramma. Op het natte veld zijn de “slippery when wet”-grappen snel gemaakt. En bij de aanblik van de hoofdact zijn de rijkelijk aanwezige vrouwen al nat zonder een spatje regen (door het uitgebroken zweet natuurlijk!). Ondanks dreigende rode wolken op de buienradars blijft het tijdens Bon Jovi nagenoeg droog. De voorman wijt het geluk van voorbijtrekkende donderwolken aan het afwerende mepwerk van de compacte trommelaar Tico Torres.
Dit bericht bekijken op Instagram
In de show zit een sterk midden waarin Jon Bon Jovi de American Dream uitspeelt in de aankondiging van zijn eerste single Runaway en hoe hij als jong mannetje zijn muziekdroom verwezenlijkte. Het is moeilijk de man niet sympathiek te vinden. Als er even gas is teruggenomen komt de vaart er weer in met het blokje Keep The Faith, I’ll Be There For You, In These Arms en It’s My Life.
Aan hits geen gebrek. Wie de documentaire When We Were Beautiful heeft gezien weet hoe hard Bon Jovi werkt en hoe de band in elkaar steekt. Het zijn werknemers van de voorman. Vandaar dat het ontbreken van Richie Sambora nauwelijks als een gemis voelt. Zijn plek wordt professioneel ingenomen door Phil X en John Shanks. Na I’ll Sleep When I’m Dead en Bad Medicine is het even wachten op toegiften Always en Livin’ On A Prayer.
Het bedrijf Bon Jovi rendeert optimaal. Toeval wordt vakkundig uitgesloten in dit soort concerten. Magisch of extreem bijzonder gaat het daardoor niet snel worden, maar tegenvallen kan het ook niet. Als amusement voor een groot publiek werkt dit perfect.
Archieffoto: Marco Maas (cc)
Gezien: 13 juni 2019, Goffertpark, Nijmegen
