ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Niet alleen schrijft Jurado prachtige, diepgaande liedjes en zingt hij ze op zo’n doorleefde manier dat je er stil van wordt; de verdere aankleding van de akoestische basis is bij hem óók altijd magistraal. Laatste plaat en derde in de zogenaamde Maraqopa-trilogie, Visions Of Us On The Land, gaat van psychedelisch naar funky en speelt met invloeden uit oude soundtracks en Zuid-Amerikaanse streken. Live komt dat alles iets minder naar voren, maar wisselt de zanger regelmatig van opstelling om de boel fris te houden. Zo toerde hij onlangs onversterkt solo en vervolgens met uitgebreide band over de wereld. Vanavond ligt de formatie daar ergens tussenin. Jurado staat in Paradiso Noord als akoestisch trio. Twee man met een gitaar (Josh Gordon en hijzelf) en één vrouw (Heather Woods Broderick, van Efterklang en Sharon Van Etten) voor de achtergrondzang, lichte percussie en andere effecten.
Het resultaat: een wonderschoon optreden waarbij de liedjes misschien wel beter dan ooit tevoren tot hun recht komen. Als gezellige oom zit Jurado op een stoel vlak voor zijn publiek. Hij draagt een goedkope trui, standaard jeans en zijn bril glijdt om de haverklap naar het puntje van zijn neus. Gewoon een gevoelige, warmhartige man met een boek vol prachtliedjes in zijn hoofd. Hij speelt ze zoals hij dat normaliter in zijn uppie doet. Stevige akkoorden op een akoestische gitaar. Innemend gezongen, met de ogen dicht. Zijn stem biedt spanning genoeg. Die gaat soms, zoals in het betoverende Silver Donna bijvoorbeeld, zo ver de hoogte in dat het tegen het valse aanzit.
Als een soort live-producer geeft Woods Broderick de songs vervolgens een bijna bedwelmende finishing touch. Middels knoppen en pedalen vult ze de hele zaal met haar engelenzang. Subtiele maracas en andere shakers maken het af. Ze vormt een vederzacht bed voor Jurado’s stem. Vooral de meest zachtaardige liedjes, waaronder Metallic Cloud en Plains To Crash, zijn hierdoor adembenemend. Materiaal met meer bite, nummers als Silver Timothy en Sam And Davy, profiteren op hun beurt van de extra gitaar van Gordon. Ook die houdt het vaak bij aanvullende geluiden; fel gepluk aan snaren en het bespelen van zijn instrument als handtrommel. Prachtig van begin tot eind, klein en toch rijk, dit twintigplus liedjes tellende optreden. Al misten de meest trouwe Jurado-volgers wellicht wat obscuurder materiaal op een setlist die vooral uit recente songs bestond.
Fotografie: Jelmer de Haas
Gezien: 22 juni 2016, Paradiso-Noord, Amsterdam