Op initiatief van Dave Stewart worden de jaren tachtig afgestoft en opgepoetst en zijn na 24 jaar de oude Eurythmics-klassiekers eindelijk weer eens op een Nederlands podium te horen. Zonder Annie Lennox, want zij heeft het toeren definitief vaarwel gezegd, maar met een ‘all female’ line-up die voor een herwaardering van de oude hitmachine moet zorgen.
Fotografie Bert Treep
Sonny en Cher, Lindsey Buckingham en Stevie Nicks, Meg en Jack White; de pophistorie kent talloze voorbeelden van hoe succes de relaties van muzikale liefdeskoppels om zeep kan helpen. Dave Stewart en Annie Lennox kozen de omgekeerde weg. Pas nadat het stel uit elkaar gaat, volgt het grote succes. En toen moest het duo nog samen de podia op.
De commerciële doorbraak van Eurythmics komt in 1983 met het tweede album Sweet Dreams (Are Made Of This). Vanaf dat moment volgen de hits van Dave Stewart – de coole, extravagante popprofessor – en Annie Lennox – de androgyne, trendsettende koningin van de witte soul – elkaar in razend tempo op.
Na acht studioalbums gaat in 1990 stilletjes de stekker eruit. Zonder aankondiging of formeel afscheid, duurt het tot de Peacetour in 1999 voordat het tweetal weer van zich laat horen met een serie concerten waarbij alle opbrengsten aan Greenpeace en Amnesty International worden gedoneerd. De laatste, eenmalige live-reünie dateert van 2022, wanneer Eurythmics geheel terecht in de Rock And Roll Hall Of Fame wordt opgenomen.
Omdat La Lennox afscheid van het frequente toeren heeft genomen, is het aan Dave Stewart om de Eurythmics-erfenis in leven te houden. Dat doet de 71-jarige gitarist met een band die – als eerbetoon aan zijn oude partner – geheel uit vrouwen bestaat. Hierbij worden Annie’s vocalen door maar liefst drie verschillende zangeressen ingevuld: Stewart’s dochter (en Lennox’ petekind) Kaya, de Australische Vanessa Amorosi en het Brits-Jamaicaanse-Deense talent Iris Gold (in 2019 nog op ESNS). Het drietal wordt ondersteund door de Duitse Hannah Koppenburg (keyboards), Indiara Sfair (harmonica), Julia Lamb (bas), Yasmin Ogilvie (sax) en Ellie East (drums).
Stewart’s vertaling van het Eurythmics Songbook laat alle grote hits voorbijkomen en dat zijn er best veel, zo beseffen we ons een kwart eeuw later. Maar wat een nostalgisch jaren tachtigfeestje moet worden, komt slechts moeizaam van de grond. De avond opent opvallend ingetogen en timide met soulvolle uitvoeringen van Never Gonna Cry Again, The Walk en This City Never Sleeps.
Daarna maakt de ‘ringmeister’, zoals Stewart zichzelf graag noemt, zijn entree en wordt met dochter Kaya in Love Is A Stranger het tempo ietwat opgevoerd. Toch wil de show daarna niet echt vloeien. Lange gitaarwissels halen de snelheid uit de set en zorgen voor ongemakkelijke stiltes in een mat TivoliVredenburg. Dat een ongeïnspireerde Koppenburg en Lamb de non-verbale indruk geven zo snel mogelijk naar huis te willen, helpt ook al niet mee.
In nummers als It’s Allright (Baby’s Coming Back), You Have Placed A Chill In My Heart en Who’s That Girl maakt de zo karakteristieke eighties synthesizersound bovendien plaats voor een slap keyboardbehangetje. Ook het onopvallende drumwerk van Ellie East zorgt voor weinig power of dynamiek. Stewart hoeft zich nauwelijks in te spannen en komt er op twee, overigens zeer fraaie, bluesy solo’s (The Miracle Of Love, Here Comes The Rain Again) tamelijk gemakkelijk vanaf.
Hoogtepunten zijn er, hoe beperkt ook, wel degelijk, zoals Indiara Sfair’s wervelende harmonicasolo in I Love You Like A Ball And Chain en de gloedvolle vocalen van Iris Gold die I Need A Man van uitdagende, Prince-achtige seks voorziet. Bij het enige niet-Eurythmics nummer Lily Was Here (1989) missen we een gastrol voor Candy Dulfer (aan het werk in Duitsland), maar Yasmin Ogilvie toont zich in het sax- en gitaarduet met Stewart een prima vervanger.
De grootste verrassing komt uit Stewart’s eigen familie, want zijn 23-jarige dochter Kaya draagt in I Saved The World Today, You Placed A Chill In My Heart en There Must Be An Angel (Playing With My Heart) Lennox’ superieure bereik met kracht en precisie. En dat is een prestatie op zich. In de ontroerende momenten dat zij alleen met pa op het podium staat, snellen de gedachten vooruit naar een interessante optie voor de toekomst: een intieme tour van vader en dochter.
Door het matige tempo, de vlakke begeleiding en de spaarzame hoogtepunten, transformeert het optreden pas aan het eind de avond van een vlakke greatest hits-revue naar opzwepend rockconcert. Eerst wordt het publiek gevraagd te gaan staan, waarna de zowaar opzwepende versies van Would I Lie To You?, Sisters Are Doin’ It For Themselves en Sweet Dreams (Are Made Of This) iets van de oude Eurythmics-glorie terugbrengen. Toch kunnen Dave Stewart en zijn acht vrouwen niet voorkomen dat de krachtige persoonlijkheid van Annie Lennox tot aan de laatste seconden node wordt gemist.
Gezien: 28 november 2023 in TivoliVredenburg, Utrecht
