Een paar jaar geleden leek niets een Europese doorbraak van Disco Ensemble in de weg te kunnen staan. De vier Finnen hadden met albums First Aid Kid en Magic Recoveries immers goud in handen. Maar op een of andere manieren blijft de band onder de radar zwemmen. Zo komt Vierde . . .
ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Jaakko & Jay pakken het publiek met gemak in. Hun akoestische folkpunk is niet per sé goed, hard en grappig is het wel. Gewapend met gitaar (Jaakko) en een drumstel (Jay) met één snare drum en een bekken maken de twee net zoveel herrie als een volledige band. De nummers zijn simpel, maar de twee brengen ze met zoveel verve dat je vergeet dat het muzikaal ehm…niet zo goed is. De teksten tussen door zijn al net zo hilarisch als de nummers. Vooral Jay is op dreef, voor ieder nummer vertelt hij de toehoorders in gebrekkig Engels waar het nummer over gaat. Of liever gezegd, waar het voor hem over zou moeten gaan. Hilarisch optreden.
Bij het optreden van Disco Ensemble is een duidelijke tweedeling te horen. En te zien. Het lijkt haast wel of ook de band meer los gaat bij klappers als Drop Dead Casanova, Black Euro en natuurlijk publieksfavoriet We Might Fall Apart dan bij nieuwe songs als Protector en Get Some Sleep. Die nummers zijn minder chaotisch en daardoor minder spannend. De songs beginnen rustig om vervolgens in een soort bombastisch climax te exploderen. Het past niet zo goed bij Disco Ensemble.
Toch geven de vier vanavond een zeer vermakelijk optreden. De laatste keer dat OOR de band zag was bijvoorbeeld de stem van Miikka Koivisto niet altijd even goed te verstaan. Dansen, synthesizer spelen en zingen zonder buiten adem te raden is ook niet makkelijk. Vandaag blijk dat Koivisto een veel betere livezanger is geworden. Hij haalt de uithalen met gemak. Sowieso laat Disco Ensemble vandaag geen enkele steek vallen. Dit optreden in een kolkende zaal en je hebt de perfecte avond uit.
Vanavond houdt het grootste gedeelte van het publiek het echter bij het betere hoofdknikken. Alleen bij We Might Fall Apart gaan wat handen de lucht in. Dat de band daarna nog wat nummers speelt, zoals het geweldige Stun Gun, dat is dan weer een minder slim idee. Had de hit gewoon lekker helemaal op het eind gespeeld. Nu moet Disco Ensemble terug komen voor een toegift terwijl het publiek daar met niet heel veel overgave om gilde. Misschien heeft de band vanavond(3 september) in Nijmegen meer geluk en een minder verwend publiek.
Foto: Gergely Csatari (gemaakt bij een ander concert)
Gezien: 2 september 2010, Paradiso, Amsterdam
