De discussie rondom recensies spitst zich uiteindelijk altijd toe op de vraag: wie heeft gelijk? Eigenlijk een non-vraag, want de beleving van een concert is voor iedereen anders. Beauty is in the eye of the beholder, alleen kijk je als fan vaak door een wat roze gekleurde bril naar een optreden in plaats van met een zekere afstand zoals een recensent probeert te doen. Maar wat als je het als recensent moeilijk vindt om die zakelijke distantie te bewaren? Zoals zaterdag bij Live op Bospop, bijvoorbeeld.

Foto Bert Treep

Live is mijn jeugd. Op het Limburgse platteland was er geen coverband die niet iets van Live speelde. Selling The Drama, I Alone, The Dolphin’s Cry: het is de soundtrack van ontluikende jeugdpuisten, rock & roll in harmoniezalen en gemeenschapshuizen en na afloop over je fietszadel kotsen, omdat je teveel gezopen hebt. Kortom: uw verslaggever bewaart oprecht zeer warme herinneringen aan de band Live.

Desalniettemin maakt frontman Ed Kowalczyk het al jaren erg bont. In 2009 ging een optreden op Pinkpop op niet door, omdat de andere leden van Live erachter kwamen dat hun zanger heimelijk een ‘lead singer bonus’ van enkele tienduizenden dollars had bedongen. Even later vertrok Ed uit de band, waarna het voormalige boegbeeld doodleuk als ‘Ed Kowalczyk from Live’ ging optreden.

Hoewel de band later weer bij elkaar kwam, was Ed nog niet klaar met zijn streken. De laatste zet van Kowalczyk is dat hij in 2022 de resterende originele bandleden de laan heeft uitgestuurd. Dus staan er vanavond op Bospop vier huurlingen om hem heen, die samen met Kowalczyk vanaf nu zullen doorgaan als Live. Heeft ie dan toch eindelijk die lead singer bonus in de wacht gesleept.

Verzachtende omstandigheid: Ed’s voormalige collega’s Chad Taylor, Chad Gracey en Pat Dahlheimer maakten er in de tussentijd ook een potje van. Door hun geklooi met zeer foute zakenmensen – ik bespaar u de details – waren ze meer bezig met de afwikkeling van tal van rechtszaken en het voorkomen van schulden, dan met fatsoenlijk muziek maken. Als zelfs Ed Kowalczyk niet meer met je wil samenspelen, dan heb je het er misschien ook naar gemaakt.

In Live komen eigenlijk alle clichés van een grote rockband samen. Een gigantisch succesvolle band met een zanger met een opgeblazen ego; bandleden die vervolgens vechten over geld en uiteindelijk naar de rechter stappen, waarna ze een reeks break-ups en reünies beleven waar André Hazes Jr. en Monique Westenberg ‘u’ tegen zeggen.

Die nieuwe bandleden van Ed blinken overigens uit in het spelen van een rockster. Drummer Robin Diaz lijkt een drumheld, met zijn wapperende manen, maar verpest doodleuk het slot van Run To The Water door de maat volledig te verliezen. Gitarist Zak Loy heeft de mooiste zonnebril uit de kast getrokken en lijkt vooral dolblij te zijn dat híj nu de lead gitaar mag spelen.

Kowalczyk zelf spant de kroon. De gemaakte glimlach als contrast van de chagrijnige blikken naar zijn band tussen de nummers door; het zich als rockmessias laten fêteren aan de rand van de podium, terwijl je al meer dan vijftien jaar geen hit meer heb gescoord en je laatste album verscheen toen mensen nog illegaal mp3’tjes op hun iPod zetten. 

En dan óók nog dik tien minuten te lang doorgaan, omdat je per se eerst nog wat andere nummers wil spelen voordat je aan jouw grootste hits begint. En dan óók nog, in die toegevoegde tijd, tijdens I Alone uitgebreid al je nieuwe vriendjes in je band voorstellen aan het publiek, terwijl op het podium ernaast een andere band aan zijn set moet beginnen en jij dus daar doorheen tettert. Jan Smeets had allang de stekker uit het stopcontact getrokken, als hij in de coulissen zou hebben gestaan.

Ed Kowalczyk en de rest van de groep die zich Live noemt, mag zich in de handjes knijpen dat nog zoveel mensen enthousiast worden van hun muziek. Voor wie speciaal voor Live naar Bospop is gekomen, was het gisteren genieten geblazen. Ieder anthem – want krakers blijven die songs toch – werd door duizenden vol passie meegezongen. Voor velen zal dit een absoluut hoogtepunt zijn geweest in het inmiddels gekortwiekte Bospopweekend. Zulke geweldige en trouwe fans hebben, Ed Kowalczyk verdient het niet. He’s not worthy.

Gezien: Bospop 2023, 8 juli (21.00 uur) op de Mainstage.

Zomeractie!

Speciale zomeractie! Als je nu een jaar­abonnement op OOR neemt betaal je geen 66,95 maar slechts 50 euro. En je maakt tevens kans op een originele Epiphone ES-335 gitaar! Meld je hier aan.