Een ‘Spinvismeisje’, zo noemden ze haar ooit. Dit omdat haar Nederlandstalige, ietwat poëtische liedjes zo op die van Erik de Jong zouden lijken. In werkelijkheid had Eefje de Visser nog nooit van Spinvis gehoord toen ze aan haar debuut begon te werken. En inmiddels weten we ook dat de Jong veel meer van de Visser zou kunnen leren dan andersom. Met de bloedmooie liedjesplaat Het Is, de zwoele indiepop van Nachtlicht en het dancepop-klapstuk Bitterzoet toonde de in Moordrecht opgegroeide zangeres zich één van de meest getalenteerde en veelzijdige popmuzikanten van de lage landen. Een bron van invloed voor ‘Visserjongens- en meisjes’, kunnen we knipogend zeggen. Want zouden zacht zingende genre-avonturiers als Snelle, Froukje en S10 er zonder Eefje de Visser zijn geweest?

Fotografie Arend Jan Hermsen

Het nieuwste bewijsstuk van het ongekende talent van Eefje de Visser is haar ambitieuze clubshow. Ruim twee jaar moesten we erop wachten. Eerst legde corona de boel plat. Vervolgens was er een baby op komst. Om de honger te stillen, bracht de Visser nog een concertfilm uit. Die smaakte naar meer. In de afgelopen week kregen we die extra portie dan eindelijk. De zangeres ging met Bitterzoet en aanvullende ep Blauwe Regen het land in. Ze schitterde drie avonden in een uitverkocht Paradiso en stond voor het eerst op Pinkpop. Dankzij de camera’s van de NPO kan iedereen zien dat zij de beste show van dat festival gaf. Woensdagavond, in het uitverkochte Haagse theatercomplex Amare, is het niet anders. Eefje de Visser benadert er perfectie met een concert dat alles brengt wat je als popliefhebber komt halen: emotie, spektakel, schoonheid, spontaniteit en heel, heel goede muziek.

In de jubelrecensies van haar Pinkpop-optreden is te lezen dat de Visser gebruik maakt van een prachtig decor en dat ze twee achtergrondzangeressen bij zich heeft, waarmee ze strakke choreografieën danst. Dat is ook zo, maar wat men vergat op te schrijven, is dat het om momenten gaat. De Visser is geen Janelle Monáe, die iedere avond dezelfde in beton gegoten show neerzet. In het strakke hiphop-meets-electropop slot van Maak Het Stil vormen de Visser en haar achtergrondzangeressen een kronkelende, zesarmige Godin, die griezelige schaduwen op de bronskleurige gordijnen achter het podium werpt. Maar de uitvoering van radiohit Oh, met z’n afsluitende, geïmproviseerde gitaarsolo, voelt juist ongecoördineerd en vrij. 

Op de setlist staat verder het nieuwe Storm, de meest directe dancetrack die de Visser tot nu toe opnam, maar ook het intieme titelnummer van Het Is en de subtiele Nachtlicht-indierocker met synthesizerclimax Staan. De zangeres geeft al haar nummers een passende uitvoering en switcht zo, subtieler dan je je kunt voorstellen, tussen rollen die, wanneer je er goed over na gaat denken, erg van elkaar verschillen. Het ene moment is ze inderdaad die popster uit de jubelrecensies van dit weekend, die een door gebarentaal en gevechtskunsten geïnspireerde choreografie danst terwijl ze over Controle zingt. Het andere moment is ze de gevoelige singer-songwriter die het publiek emotioneert met fluisterliedjes als Groen. Of het festivalbeest, dat op de klappende beat van slotstuk Lange Vinnen een mensenmassa in beweging brengt.

Wat deze uiteenlopende momenten met elkaar verbindt is een prachtige lichtshow, waarin flitsende lampen – die soms ook letterlijk één kant van de Visser belichten – en een breed kleurenpalet de diversiteit van de muziek onderstrepen. Tevens herken je in de kern van vrijwel alle liedjes de hand van Eefje de Visser, de singer-songwriter. Ze zingt in korte zinnen, waarmee ze beelden schetst zonder deze volledig in te kleuren. Haar songs lenen zich perfect voor muzikale diversiteit, omdat ze in hun sterke basisvorm nooit te ver een specifieke richting op leunen. Ze kunnen altijd verder en anders worden aangekleed, zoals dat ook met het werk van de grote internationale songschrijvers kan.

Een Spinvismeisje, zo noemden ze haar ooit. Maar Eefje de Visser deed dus nooit wat Spinvis doet. In Amare verlaat ze na ruim anderhalf uur het podium als wellicht de beste Nederlandstalige all-round popartiest die we ooit hebben gehad. Geen vergelijking gaat op voor Vissers show, waarin ze naad- en moeiteloos wisselt tussen strak geregisseerde pop-performances, verhitte dance-sessies, bloedmooi gezongen dagboek-voordrachten en memorabele groepsmomenten, ontstaan door de vrije bewegingen van haar lichaam of instrument. Fenomenaal, lijkt het juiste woord. Maar eigenlijk is Eefje de Visser met geen pen te beschrijven, zo goed.

Gezien: 22 juni 2022 in Amare, Den Haag.

De nieuwe OOR is uit!

Inclusief Nick Cave-special (m.m.v. Anton Corbijn), Liam Gallagher, Festivalgids 2022 en natuurlijk Eefje de Visser. Bestel ‘m hier.