Je hebt van die once in a lifetime-momenten. Je vindt een klavertjevier, je ziet een hond en een kat samen over straat lopen, je hoeft niet te wachten op je bestelling bij de McDonalds, etcetera. Een Elton John-concert bijwonen is ook zo’n moment. Deze keer al helemaal, want Elton maakt zijn laatste rondje rond de wereld – althans, dat beweert hij. Als tweehonderdzoveelste show van zijn Farewell Yellow Brick Road-tour staat hij in Gelredome, Arnhem.
Fotografie Bert Treep (van een eerder concert)Op het gigantische scherm boven het podium staat een grote letter E: de E van Elton, maar ook de E van extravaganza. Wat we kunnen verwachten: een avond vol glitters en hits. Stipt om 20.00 uur licht het scherm op en stapt (ja, gewoon stapt, geen vuurwerk en draaiende platforms) Sir Elton John het podium op en gaat hij achter zijn piano zitten. Daar blijft hij gedurende de avond lekker zitten. Niet dat we het hem kwalijk nemen, hij is tenslotte een meneer op leeftijd (75, en wij maar zeuren dat de pensioenleeftijd te hoog is). Zijn fans blijken dat niet erg te vinden, iedereen springt meteen op van zijn of haar stoel.
Wat trouwens wel opvalt is dat er een hoop jonge mensen zijn, hoogstwaarschijnlijk door de film Rocketman (2019). Een hele nieuwe generatie Elton John-fans komt aan de oppervlakte, wat alleen maar bewijst hoe tijdloos zijn muziek is. Zodra de eerste akkoorden van Bennie And The Jets door GelreDome klinken, klinkt er een luid gejoel. Meezingen doen Elton John-fans echter niet, of het uit respect is voor de zanger of toch ongemakkelijkheid door de vaste zitplaatsen is niet helemaal duidelijk. Halverwege het eerste nummer zitten de meeste gasten dan ook weer braaf op hun stoel.
Begrijp me niet verkeerd, Sir Elton John is een respectabele man. Ik hoop dan ook dat ik geen boze fans over me heen krijg als ik zeg dat ik hem ontzettend schattig vind. Het is zo’n lief, aandoenlijk mannetje, met zijn glitterbril en net iets te strakke colbert met een oude-mannenbuikje eronderuit. Na twee à drie liedjes gaat hij even staan, zegt hij ‘thank you’, alleen dan niet in de microfoon. Je moet het liplezen, maar het is wel duidelijk wat hij zegt. Dan doet hij de klep van zijn piano open en klapt hem hard weer dicht. Vervolgens wijst hij naar zijn publiek, alsof hij wil laten merken dat hij het individu op rij drie stoel eenendertig heeft gezien en waardeert. Tot slot maakt hij een paar kleine buiginkjes en gaat weer achter de piano zitten. Dit herhaalt zich gedurende de avond en ik vind het zó aandoenlijk. Elton John is de extravagante opa van de popwereld en man, wat is het jammer dat hij er na deze tournee mee stopt (nogmaals, dat claimt hij, we’ve been here before).
Omdat de Farewell Yellow Brick Road-tour een afscheidstour is, worden we getrakteerd op alle grote hits. Bij de iets minder gehypete nummers als Have Mercy On The Criminal en Levon blijven de meeste mensen zitten, maar zodra nummers als Crocodile Rock of I’m Still Standing voorbijkomen, gaan toch de voetjes (een soort van) van de vloer.
Halverwege is er een kostuumwissel. Van een pak met glitters naar een pak met, je raad het al, nog meer glitters. Voor de toegift komt Elton het podium op in een kamerjas met (natuurlijk) glitters, en zet hij de performance neer waar ik het aan het begin van dit stuk over had. Een once in a lifetime. Natuurlijk is Elton een beetje moe en haalt hij echt niet meer alle noten, maar dat maakt niet uit. Elton John Goodbye Yellow Brick Road horen zingen en, beter zelfs, met hem meezingen is een klavertjevier vinden. Hopelijk komt Elton John nog eens terug, maar zo niet, dan heeft hij zijn carrière goed tot zijn recht laten komen tijdens een geweldige afscheidstournee.
Gezien: 9 juni 2022 in GelreDome, Arnhem
