‘Het wordt een maand lang feesten en beesten’, belooft ‘buurvrouw’ Carrie in de speech waarmee de eerste, deels besloten, feestavond van start gaat. Waarna de roodharige columniste/advocate/winkeleigenaresse Rotown vergelijkt met een vrouw (‘je mag er alles mee doen, maar je mag niet blijven slapen’), de teloorgang van grote broer Nighttown nog even aan een lul van een wethouder toeschrijft en figuurlijke pluimen uitreikt aan de dames achter Rotown (o.a. Jessica Hogerhuis en Minke Weeda). En ja, ze is altijd fan van The Kik geweest, ook al werd dat eventjes op de proef gesteld door Simone, het eerste hitje van de Rotterdamse bietels en tevens de naam van de vrouw waarmee een ex er ooit vandoor ging.

Als de wat ongemakkelijk ogende wethouder Pex Langenberg zijn toespraakje heeft afgerond en het podium vrij maakt voor Dave von Raven en kornuiten is iedereen wel klaar met alle plichtplegingen. Laat de muziek maar beginnen, is het gevoel in de volle, maar zeker niet overvolle tent. Rotown wordt op de wenken bediend met de gloedvolle opener Maandag van nieuwe plaat Stad En Land en via rinkelende sixtiesliedjes soepeltjes richting feeststemming gedirigeerd. Von Raven, voor de gelegenheid in fraai gestreept pak gestoken, is de gedroomde, met kwinkslagen strooiende ceremoniemeester die hier bovendien ook al ontelbare voetsporen heeft liggen: ‘Volgens mij heb ik hier ooit nog m’n eerste biertje gedronken? wat zal ik zijn geweest? Een jaar of acht, denk ik.’ Een dik uur horen we knappe, uitgekookte en slimme popliedjes. Altijd strak en met de tong diep in de wang gebracht. Ook als de heren op een instrumentaaltje simultaan danspasjes uitvoeren, is de knipoog onder de serieuze blikken zichtbaar. Armand-klassieker Want Er Is Niemand, het titelnummer van het nieuwe album, Even Voor Altijd en – in de finale – Verliefd Op Een Plaatje zijn de kersen op de feesttaart die The Kik vanavond heeft meegenomen.

Een paar uur voordat de feestmaand muzikaal wordt ingeluid, heeft onze eigen Dimitri Hakke zijn fraaie foto-expositie Rotown In Beeld: Franz Ferdinand tot Peaches geopend. Dertig jaar ‘Rotown Magic’ samengebald in tien bijzondere foto’s die voor de gelegenheid in gelimiteerde oplage te koop zijn voor een vriendelijk jubileumprijsje. Voor Hakke voelt Rotown als thuiskomen: ‘Het is eigenlijk de plek waar ik het vak onder de knie heb gekregen. Van de dertig jaar heb ik er zeker twintig doorgebracht als fotograaf of bezoeker. De laatste jaren schiet ik er ook vaker portretten van bands na optredens. Als een soort huisfotograaf is het wat makkelijker geworden om dat te regelen. Ondertussen heb ik alle hoeken en gaten van Rotown al wel gebruikt als achtergrond voor die portretten.’ Carrie, Von Raven, Hakke, ze zijn al jaren kind aan huis in Rotown. Dat geldt ook voor Minke Weeda (directeur Stichting Live At Rotown) die de club aan de Binnenweg als tiener al regelmatig bezocht. Schuilt in die jarenlange verbondenheid misschien ook iets van het geheim van Rotown, vragen we Weeda nog even. ‘Goh, dat durf ik niet zo te zeggen. Rotown is gewoon een fijne tent en als een plek goed voor je is, dan ga je niet weg. Maar dat zegt niet alles natuurlijk. Stephan (Maaskant, Rotown-programmeur) werkte hier ook ooit als glazenophaler ja, maar die heb ik toch echt gevraagd vanwege zijn kijk op muziek. Ik denk dat het geheim meer is dat Rotown door de jaren met de mensen en generaties mee verandert.’

Door Raymond Rotteveel / Fotografie: Dimitri Hakke (behalve de laatste foto waar Dimitri zelf opstaat, die heeft Raymond gemaakt. Met de camera van Dimitri)

Gezien: 1 april 2017, Rotown, Rotterdam