Weet u het nog, Pasen vorig jaar? De temperatuur lag onder het vriespunt en de bezoekers van Paaspop zochten massaal de warmte van de tenten op. Hoe anders is het vandaag: de zon schijnt, de lucht is blauw, afijn maakt u het rijmpje zelf maar af. Het zorgt voor een . . .

We beginnen deze festivaldag met een rondje langs een aantal Nederlandse beloften. Navarone uit Nijmegen speelt een strakke set in een goedgevulde Phoenix. Erg wakker lijkt het publiek nog niet, jammer want op het optreden valt weinig aan te merken. Hunting The Robot speelt samen met andere 3FM Serious Talent-artiesten op de Jack Daniels Stage. De indierock van de Brabanders is even gestileerd als hun kapsels. Prima muziek voor op de zaterdagmiddag, genoeg potentiele radiohits, maar ook wel heel erg ongevaarlijk allemaal.

Even later in de Roxy is het gewoon rustig als Maydien met liveband het podium op komt. De sympathieke frontman lijkt het niet te deren. Hij betrekt iedereen bij het optreden, blijft lachen en laat bovendien horen echt wel iets in huis te hebben. Zijn hiphop is soms bijna jazzy, flarden dubstep komen voorbij en een lekkere laag R&B maakt het helemaal af. Een verrassend sterke liveact, ook voor de niet-hiphopliefhebber.

Ook Band Of Skulls moet het doen met weinig publieksparticipatie. De Phoenix is vol als de Britten aan hun optreden beginnen, maar halverwege houdt een groot deel van Paaspop het voor gezien: het is te mooi weer buiten en de garagerock van het drietal boeit te weinig. Als we eerlijk zijn begrijpen we de weglopers wel. Zoveel echt goede songs heeft de band eigenlijk niet en de show mag dan muzikaal van respectabel niveau zijn, er gebeurt nauwelijks iets op het podium. Dat de set voor het grootste deel uit nieuwere nummers bestaat helpt ook niet echt.

Overdag is het vooral druk op het terrein zelf, bij de DJ’s in de Bavaria Playground en in de Thunderbolt bikerbar. En wat past er nou beter in een bikerbar dan gruizige gitaarmuziek? De Paceshifters zijn er helemaal op hun plek. Het geluid is niet zo best, maar de drie maken een gretige indruk en zijn muzikaal onvoorstelbaar gegroeid de laatste jaren. Later dit jaar verschijnt een nieuw album: Breach. Als die plaat net zo goed wordt als single Drone wordt 2014 het jaar van de Paceshifters, dat kan niet anders.

Voor De Jeugd Van Tegenwoordig is het just another day at the office. De Apollo, het grootste podium van het festival, staat goed vol als De Jeugd zijn greatest hits-show geeft. We hebben de heren wel eens gemotiveerder gezien, maar wat deert het op een dag als vandaag? Het is feest. Zoals altijd bij een optreden van de vier eigenlijk. Alleen het einde is een beetje rommelig. Afsluiter Gekke Boys is een beetje een vreemde keuze en de show komt tot een nogal abrupt einde.

De Apollo is vervolgens niet eens zo gek vol als Triggerfinger het podium op komt. Sowieso heeft de band niet de onverdeelde aandacht van het publiek. Ja, bij I Follow Rivers, maar voor de rest lijkt Paaspop niet een beetje Triggerfinger-moe. Spelen de drie dan slecht? Nee, absoluut niet. Maar op de een of andere manier werkt het vanavond niet zo goed. Hoe anders is dat bij de Prodigy. De tent is afgeladen – dat er maar aan één kant een ingang is helpt ook niet echt – en zelfs dansen is lastig. Helaas is het blijkbaar zo druk dat de aanwezige pers tijdens het eerste gedeelte van de show niet van de persruimte naar het terrein mag. En dus horen we vooral veel lage bassen, maar zien we weinig. Een klein smetje op een verder erg prettige festivaldag.

Fotografie: Bart Heemskerk, Paaspop