Behalve de Grammy won de groep in eigen land onlangs ook een Grammi voor Best Hard Rock/Metal Album. Die prijs kregen de heren voor de vorig jaar verschenen derde plaat Meliora. De show van vanavond opent met de eerste twee tracks van dat album; Spirit en From The Pinnacle To The Pit. Maar voor het zover is, klinken er in de sterk naar wierrook ruikende zaal eerst twee intro’s. Eerst het barokke Miserere Mei, Deus van Gregorio Allegri, gevolgd door Masked Ball van de Britse componist Jocelyn Pook. De toon is dan gezet, helemaal wanneer de band het sober ingerichte podium betreedt. Dat bestaat uit een verhoging waarop de drummer en toetsenist staan, en een achterwand met drie verlichte glas-in-loodpanelen die het geheel een kapelachtige uitstraling geven.

De frontman gaat aanvankelijk gekleed in pausgewaad en mijter. Hij schrijdt over het podium, vraag de zaal hoe het gaat en toont zijn vocale kracht, ondersteund door een backingband. De bassist en beide gitaristen, net als de overige muzikanten gehuld in zwarte outfits en voorzien van zilveren, gehoornde maskers, wisselen steeds van positie en stappen tijdens solo’s in de spotlights. De groep speelt soepel en geroutineerd en zet een sterke show neer met een loepzuiver geluid. Tot en met het vijfde nummer Per Aspera Ad Inferi staan de vocalen hooguit wat zacht in de mix. Het publiek geniet zichtbaar en klapt, deint en zingt gewillig mee.

Waar hij bij eerdere shows niet erg spraakzaam was, neemt Papa Emeritus III vandaag op verschillende momenten de tijd om de zaal toe te spreken. Dat doet hij in het Engels, met een accent dat een mengvorm lijkt van Zweeds en Romaans. Hij vraagt of de mensen al dronken zijn, haalt twee nonnen (‘sisters of sin’) op het podium en houdt een relaas over seks en gastronomie, dat dient als inleiding voor Body And Blood. Wanneer de stampende en awardwinnende single Cirice wordt ingezet, verschijnt de zanger opeens in een rokkostuum, zonder mijter, maar met masker en witte handschoenen. Hij dirigeert, maakt grote gebaren, knielt en zingt ‘I can feel the thunder’, terwijl de band buldert. Het publiek is dan al zo enthousiast dat er tijdens Year Zero massaal ‘Hail Satan’ wordt meegezongen alsof het een poprefrein betreft.

Naarmate de show vordert valt sowieso op hoe sterk en pakkend het materiaal is, en met welk gemak de groep de nummers brengt. Het ingetogen, aan Selim Lemouchi (The Devil’s Blood) opgedragen nummer He Is geldt na intermezzo Spöksonat als een van de vele hoogtepunten, niet op de laatste plaats vanwege de prachtige gitaarsolo. Absolution stampt juist, en tijdens het refrein (‘Put your hands up and reach for the sky’) gaan alle handen in de lucht. Mummy Dust geldt als zwaarste track van de set, waarna Papa Emeritus III opnieuw het woord neemt. De bassist en een gitarist gaan ondertussen met hun akoestische gitaren zitten op de podiumverhoging. De andere gitarist ondersteunt hen tijdens de kalme Roky Erickson-cover If You Have Ghosts met een elektrische gitaar. Twee kandelaars met elk drie kaarsen zorgen voor extra sfeer. Tussen het zingen door verhaalt de frontman tijdens de song over de symbolen vuur, water, wind, aarde en ether die als naamgeving dienen voor de Nameless Ghouls. Tegelijkertijd stelt hij de band voor en refereert hij aan het optreden dat Ghost op sinterklaasavond gaf in Utrecht.

De show loopt dan op zijn eind, maar niet voordat tijdens Ghuleh/Zombie Queen eerst een pit ontstaat en de zaal daarna massaal meeklapt en -zingt met Ritual. Onder luid applaus geeft Ghost dan nog een toegift; een meezinger in juiste rock ‘n’ roll-traditie. De zanger bestempelt het nummer (Monstrance Clock) als een orgasme, na een uur en veertig minuten gecopuleerd te hebben. Dat orgasme nuanceert hij vervolgens tot een vrouwelijk orgasme, dat volgens hem ‘het werk van de duivel’ is. Met die woorden en de meegezongen refreinwoorden ‘Come together, together as one, come together for Lucifer’s son’ sluiten groep en zaal uiteindelijk samen de ‘zwarte mis’ af. Op gepaste en zeer overtuigende wijze.

Fotografie: Erik Luyten

Gezien: 1 maart 2016, 013, Tilburg