Als een kruising tussen een Michael Jackson-kloon anno 2177 en een AI-gegenereerde ruimtevaartpiloot verschijnt Rauw Alejandro op het podium. Zilver blinken zijn handschoenen en alienbril, zwoel schudden zijn heupen, dreigend grommen prijsnummers No Me Sueltes en Verde Menta uit de speakers. Was de rest van de avond maar net zo spannend.

Fotografie Marc Prodanovic

Of nou ja, spannend wordt het zeker, als je de zenuwen meerekent die je voelt als de zoveelste special effect boven je hoofd uit elkaar knalt, maar echt verrassend? Zo bont als Alejandro het voor reggaeton-begrippen maakte op zijn album Saturno (2022), wordt het tijdens zijn eerste concert in Nederland nooit. En dat terwijl hij alle ingrediënten heeft om het eens helemaal anders te doen dan zijn voorgangers. Een hit die hem naar de top katapulteerde (het radiovriendelijke Todo De Ti), een liefdesbaby in de vorm van een EP met inmiddels ex-verloofde Rosalía (RR) en Saturno, doordrenkt met invloeden uit de jaren negentig, dat zelfs ver buiten de grenzen van de Amerika’s op de goedkeuring van recensenten kon rekenen.

Als de insectenbril af gaat en de dansers de coulissen in schieten, ontpopt zich een show die precies binnen de lijntjes van een traditionele reggaetonshow kleurt. Alejandro – bijnaam El Zorro, wat zowel ‘vos’ als ‘womanizer’ betekent – pocht en kronkelt over het podium. Het publiek wil vooral zijn hits en niet zijn spannendere albumtracks en die krijgen ze ook, maar Alejandro werkt ze meer dan eens af als een dansende en zingende jukebox. Het publiek gilt, de Puerto Ricaan levert. Het futuristische thema van de Saturno-tour, aangekleed met visuals van ruimteschepen, neonkleurige luchten en arcadehallen uit de jaren negentig, is een indrukwekkende maar flinterdunne verpakking. En dan helpen de toeschouwers ook niet mee: zelfs tijdens de dansbaarste nummers staat een groot deel van het publiek bizar stil, óf bekijkt alles via een telefoonschermpje. 

Niet dat het de échte fans wat deert: die windt Alejandro net zo makkelijk om zijn vinger als de bh’s die hij toegegooid krijgt tijdens Panties Y Brasieres. De Puerto Ricaan geeft een shout-out naar alle vrouwen in het publiek terwijl hij over eh, bepaalde lichaamsdelen van zijn bedpartner zingt. Zijn mannelijke dansers dragen stoere outfits, zijn vrouwelijke dansers schudden in hun glitter-bh’s. Het moge duidelijk zijn: je moet bij eilandgenoot Bad Bunny zijn voor politiek commentaar verpakt in een dansbaar jasje, Rauw Alejandro zorgt enkel en alleen voor de juiste vibes.

En dat openlijke machogedrag schuurt. Vooral anno 2023 waarin de interessantste reggaetonnummers – sowieso een genre dat niet bepaald bekend staat om zijn vrouwvriendelijkheid – gemaakt worden door artiesten die duidelijk niet in dat vakje passen, zoals Arca, Isabella Lovestory, Villano Antillano. Old school reggaeton sijpelt bij Alejandro niet alleen door in de samples van zijn muziek, maar in het hele karakter van de show. 

Want natúúrlijk dikt hij zijn status als felbegeerdste vrijgezel van Puerto Rico nog even aan en natúúrlijk gaat zijn zilveren ruimtepak in de loop van de avond uit. Een béétje emotioneel wordt het pas wanneer Alejandro overgaat op het intieme Museo en Aquel Nap Zzz – het is een publiek geheim dat beide nummers geschreven zijn voor Rosalía – om vervolgens de knapste fans uit het publiek te halen voor een sexy dansje op het podium.

Nee, verrassen doet Rauw Alejandro niet, maar verliest een zorro ooit zijn streken?

Gezien: 25 september 2023, RTM Stage, Rotterdam.