Kleine jongens worden groot. En Pinkpop ziet de groeispurt van het Ierse Inhaler van dichtbij. Stonden ze in 2022 nog in de Tent Stage, nu is de almachtige South Stage hun speeltuin. Van het blauwe schelpje naar de grote zandbak, zeg maar. Maar of Inhaler ook na vandaag zo blijft doorgroeien?
Fotografie Hub Dautzenberg
Alles aan Inhaler ademt grootsheid. Het geluid, de presentatie, de visuals, de merchandise en inmiddels ook de podia. De Dubliners reizen momenteel de wereld over voor een heuse arenatour, ter gelegenheid van het eerder dit jaar verschenen album Open Wide. Dat is een plaat die eveneens grootsheid suggereert. Met de nadruk op dat laatste woord.
Want alle pretenties ten spijt: Inhaler Ãs nog geen grootse band. Het is op de zonnige South Stage van Pinkpop op de allerbeste momenten nog altijd een keurig rockend bandje, dat niet al te veel buiten de lijntjes kleurt, maar leuk genoeg is voor opa, vader en kleinkind. Veel vaker nog is het grijze middelmaat, die nog wat meer opgeklopt wordt door een bak galm die vrijwel aan ieder nummer is toegevoegd.
Dat de groei van Inhaler dreigt te stokken, komt door die vermaledijde laatste nieuwe plaat. Vrijwel alle sterke liedjes die we vandaag horen en die we inmiddels voorzichtig ‘hits’ mogen noemen – Love Will Get You There, Just To Keep You Satisfied en It Won’t Always Be Like This – komen van de voorgaande twee albums. Van de nieuwe worp komt enkel X-Ray op deze eerste Pinkpopdag in de buurt van de ‘oudjes’.
Voor wie nu boos in de digitale pen wil klimmen om OOR eens danig van repliek te voorzien: wacht even. Inhaler is misschien dan nog geen grootse band, maar wél een goede band. Er zit alles in, zien we ook dit keer: Mooie zang, goed spel, goed geluid. En Elijah Hewson heeft overduidelijk zijn charisma geërfd van zijn vader, ook een aardige frontman (Google maar even).
Maar welke richting moet het op met Inhaler? Het aantal hits is beperkt en niet van die aard dat werkelijk iederéén ze kan meezingen – toch wel een voorwaarde op een festival als Pinkpop, lijkt het soms. En het nieuwe werk laat bovendien behoorlijk te wensen over. Dus dat ze nu al in de grote zandbak mogen spelen, lijkt wat vroeg. Arena’s, mainstages? Daar denkt de band misschien zelf wel klaar voor te zijn, maar het ontbreekt hen domweg nog aan het materiaal om de status waar te maken die ze toebedeeld krijgen.
Dat zien we ook vandaag, wanneer delen van het optreden plat slaan op het zonnebadende publiek. Dat pruimt de band duidelijk wel, maar geen moment lijkt het publiek echt onder de indruk van wat deze jongens laten zien. Want jongens zijn ‘t. Jammer genoeg nog steeds.
Gezien: Pinkpop 2025, 20 juni (18.00 uur) op de South Stage.
