festival

Into The Great Wide Open is het favoriete festival van je hele familie

Licht het anker! De zomer loopt op z’n einde, dus we maken de oversteek naar Vlieland. Het is weer tijd voor Into The Great Wide Open: de Noordzeeparel van het festivalseizoen, die juist nu – in een tijd van commerciële blockbusterfestivals – schittert door intieme momentjes.

Openingsfoto Ruby Dijt

En daarvoor zit je wel goed op Vlieland, het waddeneiland dat één keer per jaar dienstdoet als het meest betoverende festivalterrein van Nederland. Het is misschien wat gedoe om er te komen, maar dan heb je ook wat. Want zeg nou zelf, is de bosrijke IJsbaan niet het gedroomde decor voor een act als Searows? Het lage zonnetje, de frisse zeewind, het geruis van dennenbomen en dan die breekbare folkpop uit de – ja sorry – Boygenius-school. In één woord magisch. Dat zanger/songwriter Alec Duckart ongeveer de helft van de tijd bezig is om z’n gitaar te stemmen, nemen we maar even voor lief.

Foto Alex Heuvink

En niet meteen kijken, maar zijn dat nou de posterboys van Soft Launch, wegdromend onder het genot van een illegaal peukje in de halfschaduw? Dit Anglo-Ierse vijftal noemt zichzelf licht ironisch een ‘boyband’. Als de jonkies een uurtje later zelf het podium beklimmen, begrijp je waarom: die lokken, de bromance, de engelachtige samenzang (uiteraard gezamenlijk in één microfoon)… Het enige verschil met pakweg One Direction? De liedjes hebben echt iets om het lijf. Hun lichtzinnige artpop zit vol schijnbewegingen en slimmigheidjes, maar wordt gepresenteerd met genoeg poedersuiker om alle moederharten in het publiek te doen smelten.

Foto Rogier Boogaard

‘Lopen we wel goed?’ vraagt een dame van middelbare leeftijd vertwijfeld, terwijl de demonische geluiden uit de Open Plek met iedere stap hoorbaarder worden. Jawel mevrouw, welkom in de klezmer-koortsdroom van Fat Dog. Twee weken geleden speelden deze Windmill-alumni Lowlands nog aan gort met hun absurdistische mix van postpunk, balkanmuziek en dance. Ook ITGWO staat binnen de kortste keren op z’n kop. De hardcorebreak in het knotsgekke King Of The Slugs ontketent een moshpit die de Waddenzee tot aan Terschelling doet klotsen. En dan moet de Benny Benassi-cover nog komen…

Kolder en Bolder

Eén van de dingen die Into The Great zo leuk maakt, is de vrolijke randprogrammering. Dus laat je strakke schema even voor wat het is, en duik de bossen in voor wat onvervalste kolder. Hier geven kinderen wijze raad bij al je prangende levensvragen, terwijl volwassenen levend stratego spelen tussen de dennebomen. En dan heb je nog die ene gast bij de Bolder die de hele dag sensueel staat te dansen in een veelkleurige legging.

Genoeg avonturen om te beleven dus, maar een serieus muziekmedium als OOR mag zich natuurlijk niet laten afleiden. Gelukkig is de muziekprogrammering ook weer ouderwets goed. Zó goed zelfs, dat je gegarandeerd voor een aantal schier-onmogelijke keuzes komt te staan.

Foto Rogier Boogaard

Ook kan het zomaar voorkomen dat je nét te laat uit je trans ontwaakt bij jazzhopvirtuoos Alfa Mist, en daardoor de deksel op je neus krijgt bij Patrick Watson. De Canadees blijkt iets te groot voor de Open Plek, die als gevolg… dicht moet. Oh, the irony.

Wat nu? Sterven van de fomo in de rij, terwijl je Watson in de verte Creep van Radiohead hoort coveren? Nee, dan liever naar Uitholling Bovenlangs in de Bolder. Al is het maar om de woorden ‘prettige voorstelling!’ te horen wanneer je bij een punkshow binnenloopt. Een echt ITGWO-momentje, dat moet je koesteren.

Hier, op het enige ongezellige podium van het festival (een soort donker buurtcentrum), laat Neerlands jongste punkgolf van zich horen. Met de nadruk op jongste. De bandleden van Achterlicht mogen waarschijnlijk nog niet eens drinken van de wet (wat ze natuurlijk toch doen, wel zo punk), maar dat hoor je geenszins af aan hun muziek. Hun razendsnelle, freaky eggpunk met spookhuis-synths staat als een huis. Bonuspunten voor de zanger die na ieder nummer met opgeheven vuist ‘whoo!’ roept. Daarna denderen diy-punks CLITTEBAND en Frontsector er nog even overheen. Gezelliger wordt de Bolder er niet op. Wel warmer.

Tranen

Even terug naar die Open Plek, want dat blijft toch een pijnpuntje. Ook bij Mula B blijft er een flink aantal ongelukkigen voor een gesloten deur staan. Zij missen één van de leukste shows van het weekend. Opvallend hoe hard het toch wat brave ITGWO gaat op de Haagse rapper met zijn trapbeats en rauwe teksten over het straatleven. Familiefestival? Daar heeft Mula Moes niks mee te maken. Hij heeft COKE IN DE UITVERKOOP! TWEE VOOR DE PRIJS VAN ÉÉN!

Foto Alex Heuvink

Iedereen die vrijdag bij Patrick Watson achter het net viste, krijgt een dag later een herkansing op het Sportveld. En houd je hart maar vast, want de indie-troubadour ‘is feeling crazy’ vandaag. Sowieso heeft hij, met zijn warrige grijze haardos en continue gegiechel, iets weg van een gestoorde professor. De ene hand aan de knoppen van zijn modulaire synth, de andere hand druk dirigerend naar zijn band.

Foto Sjoerd Knol

Watsons chaotische, cartoon-achtige voorkomen vormt een vreemd contrast met de muziek, die prachtig is. Na een laatste crescendo jaagt hij zijn band van het podium. Zelf blijft hij nog even achter zijn piano zitten om The Great Escape te spelen. Tranen vloeien in het publiek. Niet bij Patrick. Die giechelt nog een laatste keer en verdwijnt.

Intiem

Terug naar de bolder, waar liefhebbers van rafelige gitaarbands het hele weekend hun heil zoeken. Bij de Rotterdamse postpunkers van Library Card bijvoorbeeld, die een behoorlijke hoeveelheid nieuw werk laten horen. Of bij de subliem krakkemikkige indierock van mary in the junkyard. Het piept en kraakt aan alle kanten bij het Londense drietal, en zangeres Clari Freeman-Taylor heeft een aantal keer flinke ruzie met haar gitaar. Maar juist die spanning geeft de muziek haar fragiele schoonheid. En dat kan soms best een beetje pijn doen.

Foto Sjoerd Knol

Snap je dat niet? Dan ga je maar naar Everything Everything. Die kleuren netjes binnen de lijntjes, wat resulteert in een show die ongeveer even flets is als de net-niet-matchende blauwe hemden die ze dragen. Tuurlijk, de Britse indieband speelt retestrak (met de backingtrack mee) en die bizarre falsetto van zanger Jonathan Higgs vertoont nog geen enkel teken van verval. Maar door het gebrek aan interactie met het publiek of andere noemenswaardige momenten voelt het allemaal wat plichtmatig aan. Een goed moment om even een oestertje te gaan klappen.

Plichtmatigheid valt Froukje moeilijk te verwijten. Als we de organisatie moeten geloven, vroeg de popprinses zélf of ze niet alsjeblieft naar Vlieland mocht komen. Zeg dan maar eens nee. Op donderdagnacht kroop ze al achter de draaitafels in de Bolder met haar partner-in-crime S10, en twee dagen later staat ze – uitgebrakt en wel – op het hoofdpodium van haar ‘favoriete festival’.

Foto Alex Heuvink

Die liefde is wederzijds. Het Sportveld zingt ieder refrein massaal mee, zonder dat ze erom hoeft te vragen. Als extra cadeautje voor het publiek, komt – verrassing – S10 maar weer eens opdraven voor een duetje. Gezusterlijk sluiten ze af met de kersverse single Ik Haat Hem Voor Jou, mits het publiek belooft om ‘m daarna naar plek 1 te streamen. Voor wat hoort wat.

Niet alleen Froukje was blij om op ITGWO te staan. Ook James Potter, de flamboyante zanger van Walt Disco, is bijzonder in zijn nopjes. ‘One of my favourite gigs ever’, noemt hij hun show op de Open Plek. Zou ‘ie het menen? Dat is altijd maar de vraag bij deze Schotse art school kids, waarbij de ironie nooit ver te zoeken is. Een ding is in ieder geval zeker: Walt Disco is in topvorm vandaag. Met een goed gevoel voor drama brengen ze hun post-kitsch eightiespop aan de dag. Potter voorop. Op Freddy Mercuriaanse wijze paradeert ie over het podium, met een permanente brede glimlach gebeiteld in z’n gezicht. Zijn favoriete gig ooit? Je zou het bijna geloven.   

Foto Alicia Karsonopoero

We hebben de score opgemaakt, en inderdaad: Into The Great is iedereens lievelingsfestival. Je kleine nichtje, je vrienden, je gekke punk-oom, zelfs Froukje: allemaal zijn ze een beetje verliefd op Vliebiza. En na vier dagen op het zonovergoten eiland weten we weer precies waarom.

De gemoedelijke sfeer, de prachtige kleine podia en de eigenwijze programmering maken van Into The Great Wide Open een welkome tegenhanger van de steeds massaler wordende mainstreamfestivals. Hier geen enorme mensenmassa’s, fastfoodketens of alomtegenwoordige kotsgeur op dag drie, maar langgerekte stranden, hangmatten en libellen.

En als je dan op maandagochtend weer op de veerpont terug zit naar het vasteland, en je de vuurtoren langzaam uit het zicht ziet verdwijnen, dan komt het besef: je hebt geen enkele keer aan een McFlurry gedacht.

deel dit artikel

Meer:

nieuws

Bon Iver komt in april met nieuw album ‘Sable, Fable’

Vrijdag de 11de van april mogen we genieten...
nieuws

Bon Iver komt in april met nieuw album ‘Sable, Fable’

Vrijdag de 11de van april mogen we genieten...
OOR woord

‘Zo schat je muziek op waarde: vingers in de oren, ogen op de cijfers’

Wie zich druk maakt over Roxy Dekker en...
OOR woord

‘Zo schat je muziek op waarde: vingers in de oren, ogen op de cijfers’

Wie zich druk maakt over Roxy Dekker en...
nieuws

5 tracks die je niet mag missen: The Black Keys, Kingfishr, Giveon

Het halve land lijkt ziek te zijn, de...
nieuws

5 tracks die je niet mag missen: The Black Keys, Kingfishr, Giveon

Het halve land lijkt ziek te zijn, de...
oor-shop

De nieuwe OOR! Chabot en Van Nieuwkerk over Bob Dylan

Met Bob Dylan, Bonnie ‘Prince’ Billy, Inhaler, Led...
oor-shop

De nieuwe OOR! Chabot en Van Nieuwkerk over Bob Dylan

Met Bob Dylan, Bonnie ‘Prince’ Billy, Inhaler, Led...
nieuws

Kendrick Lamar met SZA naar de Johan Cruijff ArenA

Groot, groter, grootst. In ongeveer één week tijd...
nieuws

Kendrick Lamar met SZA naar de Johan Cruijff ArenA

Groot, groter, grootst. In ongeveer één week tijd...
winactie

Win! Twee tickets voor luistersessie Lana Del Rey in Pathé-bioscoop

Wil je die ene klassieke plaat nu eens...
winactie

Win! Twee tickets voor luistersessie Lana Del Rey in Pathé-bioscoop

Wil je die ene klassieke plaat nu eens...

Meest gelezen

MEEST RECENT

INLOGGEN