De Lowlands-bezoeker van eind jaren negentig heeft de weg naar Paradiso maandagavond massaal gevonden. Even ontsnappen aan de chaos van het dagelijks leven, zoals de elfde langspeler van Morcheeba met Escape The Chaos toepasselijk souffleert. Op het podium zien we de planten en bloemen van de albumhoes terug. Zangeres Skye Edwards refereert eraan als het optreden al even op weg is, zoals ze wel vaker een zijstapje zal maken dat losstaat van de muziek. Het maakt het optreden van de Britse band nog een beetje warmer.
Edwards is gehuld in een prachtige outfit met hoge hoed en zou ook zonder de spotlights het onbetwiste middelpunt van de avond zijn. Ze heeft dezelfde charismatische lach op haar gezicht als dertig jaar geleden en barst van de energie, al kan dat ook komen omdat het de eerste show van de tour is. Op haar hoge designhakken danst ze – ‘You can open a bottle of beer with them!’ – zonder dat haar boterzachte stem steekjes laat vallen. Oudjes Trigger Hippie, Friction en The Sea worden op commando al fanatiek meegezongen en -geklapt, terwijl het bij nieuwkomer We Live And Die meer bij kijken en luisteren blijft.
In de tweede helft van de set laat Edwards de teugels nog iets meer vieren. Na het gretig meegezongen Enjoy The Ride en Oh Oh Yeah zakt ze tijdens You Don’t Love Me even neer. ‘I’m taking off my shoes now’, zegt ze, om de stelten ondertussen voor ballerina’s in te ruilen. Ze zet haar voeten vervolgens uit elkaar om onder luide aanmoediging langzaam in een spagaat te zakken. Weer die brede lach en vol trots: ‘It took me three years to learn that!’ Later doet ze nog een geïmproviseerd hurkdansje, ondanks de naar eigen zeggen gladde vloer. Zoon Jaega op drums en man Steve met basgitaar kijken vanaf de zijkant lachend toe.
Naast Edwards is Ross Godfrey op de gitaar – en babysitar – het enige andere originele bandlid. Godfreys broer gaf er jaren geleden al de brui aan, maar na wat gepuzzel kwam Morcheeba in de huidige samenstelling tot stand. Ondanks het mainstreamsucces van triphop in de jaren negentig en begin jaren nul, kwam Morcheeba in ons land nooit verder dan een plekje in de tipparade met Rome Wasn’t Built In A Day. Het is hier duidelijk wél het meest begeerde nummer, zo blijkt ook deze avond als het applaus na afloop nog even aanhoudt. Om het zweet van al dat dansen op te laten drogen, doen we onder leiding van de zangeres nog wat ademhalingsoefeningen zodat iedereen klaar is voor het slotakkoord.
Dat volgt blijkbaar niet na de reguliere set, want als sommigen de zaal al verlaten hebben, keert het kwintet na minutenlange stilte en leegte weer terug. Edwards heeft haar hoed afgeworpen en lijkt moeite te hebben om de focus terug te vinden. Zo gaat het tijdens Col mis aan het einde en ook daarna maakt ze een misser. We lachen het met zijn allen weg, want met ruim twee uur op de klok zijn we langer omringd door het warme Morcheeba-deken dan we konden dromen. Om met de woorden van Skye Edwards te eindigen: ‘Not bad for a Monday night, not bad for a school night!’
Gezien: 6 oktober 2025 in Paradiso, Amsterdam
Fotografie: Daniël de Borger
