ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Morrissey (55) is ziek. Hij schijnt kanker onder de leden te hebben (gehad?) en zegde het geplande optreden in 013 op 10 maart een paar uur van tevoren af wegens griep. Ook vanavond hoest en snottert hij er wat af tussen de nummers door, maar zingen doet ‘ie. Professionele fotografie is verboden. Moz ziet er dan ook niet topfit uit en lijkt afgevallen. Hij moet er voor werken in 013. Met de geruchten over zijn kwakkelende gezondheid in het achterhoofd, geeft dat het optreden een dramatisch randje. Morrissey wordt op het podium steeds meer de lijdende kunstenaar, een rol die hem natuurlijk past als geen ander.
Het voorprogramma bestaat uit een half uur video’s van Morrisey’s inspiratiebronnen, van The Ramones tot Charles Aznavour en Visage. Maar ook gedichten en de viering van de dood van Margaret Thatcher komen voorbij. Dan valt het doek, buigen Morrissey en zijn vijfkoppige band voor elkaar en gaan ze aan het werk.
De verwachte (en gehoopte) opener The Queen Is Dead blijft vanavond achterwege, in plaats daarvan wordt afgetrapt met What She Said van Meat Is Murder. Het massaal meegezongen Suedehead volgt, de wedstrijd is dan al gewonnen. Morrissey schudt talloze handen, neemt cadeautjes aan en één fan mag even het podium op. In het hart van de set komt veel werk van zijn laatste album World Peace Is None Of Your Business (2014)voorbij. Een middenklasser is ‘s mans oeuvre, al krijgen Istanbul en Scandinavia prima versies mee. De band speelt wat aan de bombastische kant, maar dat heeft ook met die plaat te maken.
‘If my voice occasionally cracks…well, it’s legal’, grapt Morrissey ergens. Hij is prima bij stem, maar de opmerking is veelzeggend. Hij presteert naar behoren maar het gaat niet vanzelf. Nogmaals: hij moet er duidelijk voor werken. Maar dat doet ‘ie, en dat maakt het optreden waarin iets teveel middelmatig World Peace…-werk voorbij komt op zijn minst memorabel.
Goed getimede klassiekers zorgen ervoor dat het optreden nergens echt inkakt. Stop Me If You Think You’ve Heard This One Before staat verrassend op de setlist en Speedway is een hoogtepunt. Dat geldt ook voor Meat Is Murder, waarin we getrakteerd worden op gruwelijke beelden uit de bio-industrie. ‘K.F.C….is murder’, zingt Morrissey terwijl hij naar het scherm wijst. IJzingwekkend. Artiesten die écht ergens voor staan, je ziet ze eigenlijk steeds minder.
In de toegift is de trui met v-hals vervangen door een rode blouse. Die gaat dan ook uit en het publiek in na Everyday Is Like Sunday. Morrissey oogde niet geheel fit maar presteerde wel in 013. Een iets scherpere setlist was wenselijk geweest maar zijn inzet en performance dwongen respect af.
Door John Denekamp / Foto: Luuk Denekamp (archief)
Gezien: 29 maart 2015, 013, Tilburg