concert

Muse demonstreert gebakken lucht op het Malieveld

Kunst hoeft niet per se iets te betekenen om mooi te zijn. Zo vind ik het werk van Mark Rothko prachtig, maar de titelloze schilderijen van de man bestaan louter uit vierkante en rechthoekige kleurvlakken. In de muziek gaat dat precies zo. Artiesten en bands bedenken een kek geluid of bezingen iets zonder specifieke betekenis en puur vanwege hoe lekker het bekt of klinkt, kunnen ze er mensenmassa’s mee enthousiasmeren. Een mooi voorbeeld van een band die op deze manier groot werd, is Muse. De muziek van de Britten gaat namelijk helemaal nergens over, maar trekt niettemin zo’n zestigduizend man naar het Malieveld.

Fotografie Bert Treep

Daar respecteert Muse woensdagvanavond de huisregels door een demonstratie te houden. In tegenstelling tot de boeren, de jeugdzorgmedewerkers, Viruswaarheid, Kick Out Zwarte Piet, sympathisanten van Iran-betogers en al die andere demonstranten die onlangs op het Malieveld stonden, staat Muse echter nergens voor en nergens achter. Nee, Muse demonstreert vooral gebakken lucht. De band speelt poppy rocksongs die bij vlagen hartstikke lekker klinken, maar die tegelijkertijd weinig te betekenen hebben en, mede daarom, vaak zeer weinig voorstellen. 

Zoals gezegd hoeft gebrek aan betekenis en diepgang niet erg te zijn. Gezien de killer riff doet het er bijvoorbeeld niet toe dat Plug In Baby tekstueel nergens over gaat. Het probleem is echter dat het muzikaal niet altijd even goed zit bij Muse. De band is gaandeweg steeds mindere songs gaan opnemen. Tijdens de eerste coupletten van Madness kakt de mensenmassa op het Malieveld volledig in. De extra luide gitaarsolo fungeert als een wekker die het publiek wakkerschudt. Er worden veel nummers van de slechte laatste plaat Will Of The People gespeeld en de enige die echt impact heeft, is het muzikaal doldwaze, op Bachs Toccata en Fuga in d-moll gebaseerde You Make Me Feel Like It’s Halloween.  

Daarnaast wringt het dat Muse ondanks de gebakken lucht, wél de hele tijd pretendeert dat haar songs betekenis hebben. Matthew Bellamy lijkt soms op de charismatische leider van een extreemrechtse politieke partij, zo vaak heeft hij het over opstand, verzet, vijandige krachten die bepaalde emoties onderdrukken en de wil van het volk. Maar tegen wie en wat dat krachtige volk zich dan moet verzetten? Joost mag het weten. Het zijn holle woorden.

Muse kiest geen kant, neemt geen echt standpunt in en doet vooral aan universele grootspraak. Niet voor niets lopen zowel linkse als extreemrechtse nepnieuwslezers weg met de muziek. Nu maken wel meer grote bands gebruik van thema’s die een zo groot mogelijk publiek moeten aanspreken. Maar een liedje over de liefde is minder bespottelijk dan een universeel bedoelde ballad waarin letterlijk wordt gezongen over The Great Reset. Bellamy wil duidelijk politiek overkomen, maar durft tegelijkertijd geen standpunt in te nemen.

Ook het bijeengeraapte zooitje eye candy waar de band tijdens de show mee strooit, riekt naar gebakken lucht. In nerdy cut-scenes, geïnspireerd door populaire doch middelmatige videogames als Mirror’s Edge en de Watch Dogs-serie, zien we multiverse-versies van Doctor Doom strijden tegen een rood robotregime. Een goedkoop geanimeerd filmpje waarin deze rebellen de stad in de fik zetten, wordt echter doodleuk opgevolgd door een ongeïnspireerde uitvoering van het slijmerige verleidingsliedje Undisclosed Desires. Alles kan, alles mag, want who cares? Muse doet aan rode robots, maar niet aan rode lijnen. Rammstein-esque vuurstormen, wit-groene papier slierten, blauwe confetti; alles wat voorhanden lag, wordt de lucht ingeblazen.

Muse maakt anno 2023 songs waarin holle teksten, universele onzinthema’s, platte popinvloeden en opgeklopte onzin het hebben gewonnen van waar de band ooit om bekend stond: simpele doch zinderende space-rock & roll vol gepassioneerde zang, grootse melodieën en knetterende gitaarriffs. Aan de uitzinnige publieksreactie is vanavond ook goed te horen dat het klassiekers als Knights Of Cydonia, Starlight, Supermassive Black Hole en Time Is Running Out zijn die de mensen willen horen. Als de wil van het volk meer voor Muse is dan een bullshit-thema om een lelijke plaat rond te bouwen, dan zou de band er goed aan doen om snel terug te keren naar haar roots. Minder gebakken lucht, meer vuur!

Gezien: 7 juni 2023 op het Malieveld, Den Haag

De nieuwe OOR is uit!

Bestel ‘m hier.

Deel dit artikel

Meest gelezen artikelen

Ayreon in 013: meer is meer bij dynamisch progmetalspektakel
concert

Ayreon in 013: meer is meer bij dynamisch progmetalspektakel

Exact vier jaar na Into The Electric Castle brengt Arjen Lucassen met 01011001 – Live Beneath The Waves opnieuw een ...
Verrassing: nieuw album The National komt maandag uit
nieuwe muziek

Verrassing: nieuw album The National komt maandag uit

The National brengt maandag zijn nieuwe album 'Laugh Track' uit. Dat maakte de band vrijdag bekend op hun eigen festival ...
Sufjan Stevens kampt met zeldzaam Guillain-Barré syndroom
nieuws
sufjan stevens

Sufjan Stevens kampt met zeldzaam Guillain-Barré syndroom

Sufjan Stevens ondergaat een intensieve behandeling voor het Guillain-Barré-syndroom, een spierziekte die mensen volledig kan verlammen ...

Recensie: Muse demonstreert gebakken lucht op het Malieveld (concert) | OOR