Ze zijn al even onderweg, de drie jonge synthwavers uit Brooklyn. Vanaf dit voorjaar deden ze eerst Amerika aan, vervolgens vele festivals – waaronder Best Kept Secret – om daarna opnieuw de plas over te steken. Vers vanuit Keulen strijken ze neer in de grote zaal van Paradiso. Van vermoeidheid lijkt geen sprake. En aan het publiek te zien resoneert hun retrosound bij zowel degenen die vroeger OMD-platen draaiden als bij jongeren voor wie de synthpop van Nation Of Language hartstikke vernieuwend is.
Fotografie Mick de Jong
Het karig verlichte podium – een ramp voor onze fotograaf – is relatief leeg. In het midden springt frontman Ian Devaney rond alsof hij stroomstoten krijgt toegediend. Op rechts staat Alex MacKay roerloos met zijn bas en helemaal links gaat eyecatcher Aidan Noell schuil achter een imposante synthesizer, paars licht en een heleboel rook. Noell, de vriendin van Devaney, is degene die regelmatig even contact maakt met het publiek. Ze praat in superlatieven over de schoonheid van Paradiso: ‘It’s great to be in such a cool building. This is the most beautiful venue so far.’
De avond moet even op gang komen, maar na het zesde nummer, September Again van hun debuutalbum Introduction, Presence (2020), zijn zowel de band als de zaal op stoom. Bij het gloednieuwe Sightseer, nog maar elf dagen geleden uitgekomen, gaat de zaal los. ‘You know all our new songs already!’, constateert Noell verrast. Hoewel Strange Disciple pas een week geleden uitkwam is dit derde album al langer verankerd in de setlist. Vanaf maart bracht het trio namelijk maandelijks een nieuwe single uit die vervolgens meteen aan de podium-act werd toegevoegd. Vanavond krijgen we dan ook al zeven van de in totaal tien nummers van het album te horen.
Het kenmerkende, vrij hoge stemgeluid van Devaney komt live verrassend goed uit de verf en, ondanks zijn gespring, zingt hij loepzuiver en toonvast. Op de bas na komen eigenlijk alle geluiden, inclusief de drums, uit de synthesizer van Noell. Veel meer dan af en toe een toets induwen of aan een knopje draaien lijkt ze niet te doen. Als ze op een goed moment een stap achteruit doet gaat alles dan ook gewoon door. Het publiek zit er duidelijk niet mee. De set die Nation Of Language neerzet is zo blij, aanstekelijk en opzwepend dat niemand op dergelijke futiliteiten let.
Hoogtepunt van het feestje en – zoals dat hoort – ook meteen het einde, is een lekkere lange versie van Across That Fine Line van het tweede album A Way Forward (2021). Op onze fotograaf na heeft iedereen een prima avond gehad.
Gezien: 21 september 2023, Paradiso
