Als de band aftrapt met hitje Itch liegt de ontvangst er inderdaad niet om. Zanger Conor Mason moet zijn stem duidelijk nog even opwarmen en laat hier en daar wat steekjes vallen, maar dat deert het publiek niet. Gelukkig heeft hij bij het daaropvolgende Honey Wishkey zijn stembanden weer onder controle en laat hij maar weer eens horen dat hij een geweldige stem heeft. Zijn hoge uithalen zorgen keer op keer voor kippenvel. De rest van de band steekt misschien wat vlakjes af bij hun energieke frontman, maar doet wat ze moet doen. Echt een spetterende rockshow wordt het daardoor helaas niet. De band speelt vol enthousiasme, maar spat niet echt van het podium af.

Dat gezegd hebbende, de sfeer zit er wel goed in. De heren hebben duidelijk een grote schare aan fanatieke fans verzameld. Zo neemt het publiek moeiteloos een gedeelte van de tekst van Hanging over, terwijl dat ‘maar’ een bonustrack van het debuutalbum is. De band heeft gelukkig niet stil gezeten, dat debuut krijgt volgend jaar al een opvolger, zo vertelt Mason ons. Daar krijgen we twee nummers van te horen. Get Better klinkt een beetje als een slap aftreksel van oud werk, maar het vlijmscherpe Design is een van de hoogtepunten van de show. Hoewel Mason aangeeft dat dit een van de laatste shows in het kader van het debuut is, waar ze ondertussen al anderhalf jaar mee aan het toeren zijn (‘I should probably go see my mum again someday, it’s been a while’), lijkt er van enige sleur nog geen sprake zijn.

Zeker in het laatste blokje, als de band het tempo nog een tandje omhoog gooit, lijken de heren er steeds meer zin in te krijgen. Zo krijgt albumhoogtepunt Excuse Me een heerlijk outtro met een gierende gitaarsolo mee. Als vervolgens de hele zaal Happy Birthday voor gitarist Joe Langridge-Brown zingt, is het ijs definitief gebroken. Bijna jammer dat de band dan al bijna door het repertoire heen is. Het afsluitende één-tweetje van Trip Switch en Ban All The Music is een uitstekende kers op de taart van een wat korte, maar krachtige show. Nothing But Thieves stond vanavond inderdaad op de planken als een Grote Rockband In Wording, over een paar jaar kunnen we die laatste twee woorden ongetwijfeld achterwege laten.

Fotografie: Arend Jan Hermsen

Gezien: 29 november 2016, Melkweg, Amsterdam