Olivia Rodrigo doet aan klantenbinding in Amsterdam. Ze zorgt dat iedereen gezien wordt en lost alle verwachtingen in. Met 23 nummers die staan als een huis. Het roept wel de vraag op hoelang het leuk blijft bij iemand die precies doet wat je verwacht.
Fotografie Marc Prodanovic
Ingeklemd tussen Pulp in de AFAS Live en de Toppers in de ArenA speelt Olivia Rodrigo vrijdag in de Ziggo Dome. Dus tussen de Common People aan de ene kant en de gewone mensen in flamingopak (het was immers Flamingo Friday) speelt het tieneridool dat zich zo graag laat beïnvloeden door Amerikaanse gitaarrock uit de jaren negentig en slimme teksten heeft over het persoonlijke leven van een jonge, westerse vrouw.
Deze week was in het nieuws dat debuutalbum Sour van Rodrigo het meestgestreamde album ooit is van een vrouwelijke artiest. 12,3 miljard keer werd het album op Spotify gestreamd waarbij zes van de elf nummers meer dan een miljard keer werden beluisterd. Dat er volop meegezongen werd in Amsterdam mag dus geen verrassing zijn.
Maar de tour van Rodrigo, en de twee snel uitverkochte concerten in Amsterdam, draait om het tweede album Guts waarvan alle nummers ten gehore worden gebracht. Zoals alles in de carrière van Rodrigo zit ook het concert uitgekiend in elkaar. Beginnen en afsluiten met de grote hits van bad idea right? tot get him back! en de 21 nummers daartussen die netjes worden gebalanceerd. Een energiek begin tot het even bijna saai lijkt te worden als ze liggend making the bed zingt.
Maar dan schakelt ze alweer over op wat er het hele concert gebeurt: het publiek tevredenstellen. Al is dat bij de nummers logical en enough for you wel heel slim gedaan. Rodrigo zit in een halve maan en zweeft dankzij het grid in het plafond langs de tribunes en over het publiek. Iedereen wordt vandaag gezien en krijgt aandacht of een zwaai. Precies wat het publiek wil.
Het andere slimmigheidje is het kampvuurgevoel door met een gitariste uit haar geheel vrouwelijke band, op een rand van het podium zittend twee nummers akoestisch te spelen. De nummers en haar stem zijn er sterk genoeg voor om overeind te blijven.
Rodrigo is overigens niet van de opsmuk. Geen ingewikkeld decor, geen opzichtige kostuumwisselingen en een groep dansers die echt wat toevoegt. Mooi symbolisch wordt het als ze tijdens het nummer obsessed vanonder het glazen podium wordt gefilmd. Dit is een artiest die boven het glazen plafond staat.
Het publiek heeft er een topavond aan, maar ondergetekende heeft natuurlijk nog wel wat op te merken. Want hoewel de nummers op plaat sterk in elkaar zitten, wordt het live nogal oppervlakkig. Door daar voor de rockband te kiezen, blijven er enkel simpele akkoorden over en gaan er heel wat dimensies verloren. Dan blijkt dat Rodrigo rock gebruikt als een middel voor uitgekiende popsongs, maar op het podium zie je een enkele dimensie van die muzieksoort waarbij de andere dimensies ontbreken.
Want juist het gevaar en de onvoorspelbaarheid vormen de aantrekkingskracht bij veel concerten en die ontbreken natuurlijk bij Rodrigo. Denk eens terug aan de concerten die in je herinnering zijn blijven hangen, dat zijn bijna altijd de concerten waarbij je werd verrast. Rodrigo geeft het publiek juist wat het wil en verwacht. Iemand die precies doet wat jij wil, is maar kort leuk. Op lange termijn wordt het saai. Dat is dan het minpuntje van een verder zeer geslaagde show.
Gezien: 24 mei 2024 in Ziggo Dome, Amsterdam
De nieuwe OOR is uit!
Bestel ‘m hier.