Na de laatste editie van WOO HAH! in 2022 vormde zich een groot gapend gat in het Nederlandse hiphopleven. Drie jaar later is daar met Headlines Festival een serieuze poging het te dichten, afkomstig uit de koker van 013 en Friendly Fire (van onder meer Best Kept Secret). Spannende namen uit het VK, gevestigde Nederlandse acts en een grote headliner uit de VS trokken naar Tilburg. Eén probleem: wij – de hiphop-fans – kochten geen kaartjes. En nu?

Fotografie Guus van der Aa

Er moet hier en daar wat geschoven worden, maar de ervaren organisatie laat zich niet zomaar uit het veld slaan. De mainstage, waar je de namen op de poster wel zou verwachten, wordt verruild voor een kleinere zaal: de NXT-stage met plaats voor zo’n zevenhonderd mensen. Moeten daar dan artiesten gaan staan die zelf de AFAS Live uitverkopen? Ja, en dat gaat gepaard met voor- en nadelen.

Het moet voor Sticks weer even wennen zijn, vragen of het publiek een paar stappen naar voren kan zetten. Anderzijds had niemand anders beter het hoofdpodium kunnen openen. Hij maakt gebruik van de kleinere zaal, grapt wat met het publiek – ‘dat is de man van de A.S.R.-reclame’ – en weet door het overdonderende geluid en een indrukwekkende lichtshow de zaal alsnog groots aan te doen voelen. Op een slippertje is de rapper al jaren niet te betrappen, zo ook vanavond niet.

Daarmee komen we ook meteen tot de kern van de dag. Sticks is een echte. Dat is ook waar het publiek voor komt: vlijmscherpe flows, intelligente teksten en dikke boom bap-beats. Een kunstzinnige delegatie afgewisseld met jongens in voetbalshirtjes komt fijnproeven, maar wil soms ook even de adrenaline door het lichaam voelen gieren. Commerciële hoogvliegers als Vogelvrij worden prima opgevreten, maar op tracks als Dag Tot Dag en Dit Is Leven! voel je dat er iets anders gebeurt. Respect, waardering, ontzag: dan komen de verliefde blikken richting het podium pas echt tot leven.

Mula B is de duidelijke odd one out, maar desondanks de enige bij wie het echt dringen is. Een performer pur sang, die eigenlijk ook wel lijkt te genieten van de kleine zaal die compleet uit zijn plaat gaat. Ook hier lijkt het publiek niet te wachten op radionummers als Allang Niet Meer Voor Jou met Goldband, maar barst de moshpit van muur tot muur los op Domme Jongens en D2. Tracks als Bandolero vallen een beetje uit de toon, al kan Mula die uiteraard niet overslaan.

De upcoming namen uit het VK geven de dag ontzettend veel kleur en variëren van kalm tot totaal losgeslagen. Soms is optreden voor honderd mensen lastiger dan voor duizend, zo bewijzen Frankie Stew & Harvey Gunn. De zaal moet nog vollopen als Frankie Stew – de man met de mic – voor op het podium gaat staan en wat ongemakkelijk oogt. Nadat het publiek hem op zijn gemak weet te stellen staat er een compleet andere man: de oogjes mogen dicht en de hoofden schudden mee op de heerlijke kalme lines.

KiLLOWEN weet met zijn rap over UK garage-beats een klein bommetje te doen ontploffen. Alhoewel zijn set na een half uur wat vlak wordt en repetitief begint aan te voelen, weet hij een chronische pit tot leven te roepen.

De meest veelbelovende boeking van de dag heeft de naam JD Cliffe. ‘I did trap, drill, all that, but I got bored so I switched to indierock.’ Ergens in de bovenkamer zit precies het juiste steekje los, want bewapend met een voltallige band en een manische lach weet de Londenaar ongekend veel energie los te maken. Een verse naam die het Nederlandse festivalwezen ontzettend veel te bieden heeft.

Boven al dat Nederlandse en Engelse talent steekt een eenzame Amerikaanse headliner uit: Goldlink. Kun je de meest soepele man van het westelijk halfrond een flinke dosis nonchalance kwalijk nemen? Nee, maar ieder teken van energie, plezier, of ‘zin hebben’ mist. De D.C.-smooth boy wandelt het podium op als iemand van de productie die nog even een moertje aan komt draaien. Wanneer het lekker loopt, loopt het lekker, al is dat maar sporadisch. Goldlink vergeet vaak zijn teksten, doet soms enkel zijn eigen adlibs en lijkt in de war als hij met zijn dj communiceert over wat ze nu eigenlijk gaan doen.

De organisatie kan duidelijk wel tegen een stootje. Ondanks de tegenvallende kaartverkoop en een headliner die niet thuisgeeft voelt de dag geslaagd. De connectie tussen de geboekte acts en het publiek is naadloos, het duidelijke concept – échte hiphop –  wordt begrepen en omarmd. Het enige waar het aan schort is de houdbaarheid. Kan het wel? Een credible hiphopfestival met grote internationale namen in Tilburg, zonder schreeuwlelijken en mumble-rappers? Hiphopfestival Het Moment bewijst dat de stad volloopt voor artiesten van eigen bodem, maar zitten we wel te wachten op talent uit het VK en headliners uit de VS? Het is te hopen, muzikaal is Headlines een goede plek voor gepassioneerde hiphopheads die meer willen dan springen en ‘Fe!n’ roepen. Het glas is halfvol, nu de andere helft nog.

Gezien: 10 mei 2025 in 013, Tilburg.