De band tussen Queens Of The Stone Age en België is groot. Heel groot. Dat blijkt maar weer eens als de band ter promotie van het afgelopen weekend op de wereld losgelaten album Villains een exclusieve showcase geeft voor een aantal bofkonten van luisteraars van Studio Brussel en een gelukkige verslaggever uit Nederland.
Queens Of The Stone Age is er niet de band naar om gladde promobezoekjes te doen. Voor de showcase heeft het radiostation dan ook groots en origineel uitgepakt. In een schitterend oud fort in het dorpje Wommelgem (net onder Antwerpen) is een buitenpodium verrezen en staan fier en hoog vlaggen in masten te wapperen. Zachtjes, want er is amper een briesje op deze heerlijk zomerse zondagavond. Alleen de prachtig weg erheen is voor de honderden gasten al een avontuur op zich. De met stickers van QOTSA beplakte oude tanks op het fort kijken vredig mee. Zij zijn al vele jaren niet meer geladen. Dat kunnen we over de optredende bandleden niet zeggen. Stipt om 21.00 uur komt de groep van Josh Homme op en geeft meteen vol gas. Hoezo radiosessie? Een gebalde Best Of-rockshow met ook vijf van de negen nieuwe tracks van Villains, dat wordt het. Ieder groot festival op de wereld had dit vijftal met deze set, gespeeld met deze energie, compleet plat gespeeld.
Voorman Josh Homme komt weliswaar niet soepel, met een wandelstok als hulpmiddel, het podium oplopen. Dat is nog altijd het gevolg van de stafylokokkeninfectie, opgelopen bij een onschuldige knieoperatie in 2011. Eenmaal de gitaar rond de nek hangend, merken we geen beperkingen. Hij vertelt blij te zijn terug in België te zijn. Dat is het land waar hij altijd graag speelt en waar het publiek hem als een van de eersten in de armen sloot. Ook deed hij er eerder al eens een zogenaamde Club 69-sessie voor het radiostation Studio Brussel, voor nog veel minder publiek. Hij houdt van die zender, ook omdat ze daar zijn muziek al heel lang heel frequent op de playlist plaatsen. Het waarom daarvan bewijst de monumentale reeks singles die hij in Fort 2 in Wommelgem in zijn set stopte opnieuw.
‘We’re here to do some old stuff, some new stuff and some stuff we don’t even fucking know.’ Afgetrapt wordt met No One Knows, de single van wat de meeste critici terecht nog altijd als hun beste album beschouwen: Songs For The Deaf. Vanaf de eerste akkoorden gaat het publiek los. Wat een sound, wat een riff en wat een feest der herkenning. Al dat gezeur van lui die niet begrijpen waarom Homme voor zijn nieuwe album ‘danceproducer’ Mark Ronson verkoos kan meteen de kast in. Homme maakte altijd al graag ‘dansbare’ rocksongs met goede refreinen en ritmes waar je niet stil bij kunt staan. Met No One Knows als sterkste bewijs.
Dat na nog twee knallende klassiekers (Feel Good Hit Of The Summer en If I Had A Tail) de songs van Villains qua groove daar naadloos bij aansluiten zegt genoeg. Eerst is er de openingstrack Feet Don’t Fail Me, met ook al zo’n killerriff, daarna bewijst The Way You Used To Do dat Homme als geen ander meezingbare rock-‘n-roll-hits kan schrijven. Godallemachtig wat is de drummer Jon Theodore strak en wat slaat hij hard. Homme wilde in het verleden nog al eens wisselen van bandleden, met al even wisselend succes, met Theodore, bassist Michael Shuman, (steel)gitarist Troy van Leeuwen en gitarist/toetsenist Dean Fertita lijkt hij een vaste droombezetting gevonden te hebben en die in tact te willen houden.
Later in de set volgen nog drie sterke bewijzen waarom Villains een van de betere albums uit het oeuvre van QOTSA is. Zo is de versnelling op het eind in het redelijk donkere The Evil Has Landed weergaloos. Maar opvallend is verder dat veel van het nieuwe album een meer positieve vibe bezit. Bij de aankondiging van Domesticated Animals legt Homme nog maar even uit hoe raar de mens in elkaar zit. Dieren zijn van nature wild. Het eerste wat wij als mensen doen is die dieren temmen en ze zich laten gedragen alsof ze dood zijn. De mens gedraagt zich ook graag binnen de lijntjes, alsof ze dood zijn. Welnu, daar wenst papa Homme zich helemaal niet aan te conformeren. Hij gedraagt zich niet als een dode. Hij wil er vol voor gaan. Go With The Flow. Alle remmen los. Hij vraagt of hij ook langer mag spelen dan vooraf de bedoeling was. Het publiek mag gaan, als ze het niet meer oké vinden. Niemand gaat. Na een vol uur de best mogelijke festival-set beleefd te hebben moet iedereen eerst even landen. Alle aanwezigen knijpen zichzelf in de armen om te voelen of ze dit echt zo close zo intens en gratis mee mochten maken. Alle luisteraars van dit live op de radio uitgezonden concert kunnen thuis terecht stinkend jaloers zijn. Hopelijk hebben zij wel al een kaartje voor de shows later dit jaar in de Amsterdamse Ziggo Dome en het Antwerpse Sportpaleis.
Fotografie: Thomas Geuens/Studio Brussel
Gezien: 27 augustus 2017, Fort 2, Wommelgem (België)
