Huh? Een popconcert waarbij je van tevoren al precies weet wat je gaat horen? Ja hoor, rijzende popster Rina Sawayama (32) lepelt het programma van dinsdagavond meteen even op TivoliVredenburg: eerst wat poprock uit de zeroes, dan wat metal en industrial en tot slot wat countryliedjes. Het laat meteen zien hoe divers het oeuvre van de Brits-Japanse zangeres is.
Fotografie Ben Houdijk
Sawayama werd volop geprezen om de manier waarop ze verschillende stijlen combineerde op haar EP Rina (2017) en debuutalbum Sawayama (2020); van nu-metal tot kitschy popmuziek uit de jaren negentig. En vanaf daar ging het snel: een duet met Elton John, een feature op Metallica’s coveralbum, enkele BRITS-nominaties en met het tweede album Hold the Girl (2022) op zak staat ze nu in een uitverkochte Ronda in TivoliVredenburg. De verwachtingen zijn hooggespannen tijdens haar allereerste Europese tour, dat voel je meteen.
En Rina lijkt het ook te merken, want voor het bombastische openingsnummer Minor Feelings wordt meteen álles uit de kast gehaald: publiek dat moet klappen op de maat van de muziek, lange vocale uithalen, een heuse lichtshow. Er bubbelt een angstig gevoel op: gaan we de hele avond naar dit soort Eurovisie-rejects luisteren? Maar nee hoor: zoals afgesproken dendert Sawayama keurig door de vooraf aangegeven genres heen.
Na titelnummer Hold The Girl valt het stil. Er is iets aan de hand, vertelt Sawayama. We vermoedden het al: de plek waar normaal gesproken de keyboardspeler zou moeten staan, blijft leeg. De twee dansers, de keyboardspeler en de drummer zijn ziek. Sawayama kreeg zelfs de optie om de show van vanavond te cancelen, maar ze wilde het toch door laten gaan. ‘Want ik weet dat jullie hier zo lang op hebben moeten wachten’, vertelt ze het publiek. De Pixels – de bijnaam van haar fans – belonen haar besluit om toch op te treden met een groot applaus. En wat blijkt? Rina heeft al die extra opsmuk en muzikanten totaal niet nodig om een goede show neer te zetten – met haar charme en energie vult ze met gemak het hele podium.
Ze stuitert zelfverzekerd door de zaal: eerst stoer, verscholen onder een grijze hoodie, dan weer elegant dansend. In haar outfit, een donkere tanktop en losse cargobroek, lijkt ze een beetje op R&B-muzikante Aaliyah of actieheldin Lara Croft, twee iconen uit de jaren negentig. Een decennium waar Sawayama gretig inspiratie uit haalt, zowel visueel als muzikaal, maar met een 21e-eeuwse twist. Want zeg nou eerlijk: welke popprinses van weleer zou een hele zaal de tekst ‘Get in line, pass the wine, bitch, we’re going straight to hell’ kunnen laten meezingen? En een publiek van tieners en twintigers voorzichtig mee laten headbangen op een nu-metal-nummer?
Maar ondanks het enthousiasme van Rina (en haar trouwe gitariste Emily, het enige overgebleven bandlid) én het publiek voelt de show bij vlagen toch wat cliché aan. De rookmachines die overuren draaien, de regenbooglichtjes tijdens Cherry, dat opgedragen wordt aan de LGBTQIA+-gemeenschap, het verzoek om de telefoonlichtjes aan te zetten tijdens het emotionele en akoestisch uitgevoerde Send My Love to John. Hebben we het allemaal al eerder gezien? Ja. Maar het is te makkelijk om Sawayama’s show een pastiche van de jaren negentig en vroege jaren nul te noemen, daarvoor zijn haar teksten te relevant. Ze spreekt over het belang van therapie, het opgroeien als dochter van Japanse immigranten en haar positie als panseksuele, Japanse vrouw in Groot-Brittannië (zoals ‘All my life, I’ve felt out of place’ in Minor Feelings).
Absolute klapper van de avond is de toegift, This Hell, een heerlijk melig countrypopliedje waarin Sawayama met een glitterende cowboyhoed op zingt over als panseksuele vrouw lachend naar de hel gaan. En met een shout-out naar haar voorbeelden, verpakt in kritiek op de paparazzi: ‘Fuck what they did to Britney, to Lady Di and Whitney’, een zin die door de hele zaal meegeschreeuwd wordt. Dan zie je: hier staat gewoon een heel goede popzangeres. Zo eentje die je vroeger voor de spiegel nadeed en van wie je posters in je slaapkamer had. Want één ding is zeker: na vanavond wil iedereen een beetje Rina Sawayama zijn.
Gezien: 21 februari 2023 in TivoliVredenburg, Utrecht.
De nieuwe OOR is uit!
Bestel ‘m hier.
