Het eerste dat opvalt is dat de band genadeloos hard speelt vanavond, oordopjes zijn geen overbodige luxe, en het geluid is nagenoeg perfect. Als de band aftrapt met Tear The Place Up staat een bescheiden deel van het publiek al te te stuiteren en dat worden er alleen maar meer naarmate de avond vordert. Skin heeft er overduidelijk heel veel zin in vanavond. Ze maakt grapjes en heeft enorm veel interactie met het publiek, zo staat blijkbaar haar ‘favorite Dutch person ever‘ in de zaal en en bij het derde nummer duikt ze al het publiek in en crowdsurft ze zo ongeveer door de hele zaal.

Met zo’n enthousiaste frontvrouw is het logisch dat de aandacht geen moment verslapt, ook niet bij de nieuwe nummers. Die zijn niet allemaal even sterk, maar Love Someone Else, Bullets en Death to the Lovers kunnen prima mee met de klassiekers. Daar worden er gelukkig genoeg van gespeeld. Twisted (Everyday Hurts) en Weak worden luidkeels door iedereen meegebruld. De band speelt vanavond een set van bijna anderhalf uur, dus vrijwel ieder album komt wel even aan bod. Het echte vuurwerk bewaart de band tot de toegift. Hedonism (Just Because You Feel Good) wordt met zoveel plezier gespeeld dat je niet zou zeggen dat de band het al ontelbare keren gespeeld heeft.

Voor afsluiter Little Baby Swastikkka duikt Skin opnieuw het publiek in. Ze verzoekt iedereen vriendelijk om niet massaal selfies te gaan maken, maar als daar geen gehoor aan gegeven wordt, roept ze het maar uit tot massaal fotomoment. Ze maakt een pose en laat een fake glimlach zien waar menig supermodel nog een puntje aan kan zuigen. Dat er dan een verplichte sitdown volgt, is niet eens zo heel erg, want ze gaat er zelf ook bij zitten en stuitert op precies hetzelfde moment als het publiek weer omhoog. In een van de vele dankwoordjes vanavond biedt ze haar excuses aan: op momenten was het een beetje roestig, denkt ze, dit was pas de derde show met nieuw materiaal. Paradiso heeft daar vanavond weinig van gemerkt en zoals ze zelf ook al zegt: ‘It’s fucking rock and roll, innit.’

Fotografie: Daniël de Borger

Gezien: 8 februari 2016, Paradiso, Amsterdam