In asiel het Haags Dierencentrum zitten tientallen honden, Amerikaanse Staffords, die een nieuw baasje zoeken. Deze beestjes zijn doorgaans gefokt door stoerdoenerige gastjes die graag een gespierde vechtershond willen, want zo zijn ze gebouwd, maar het zijn zachtaardige honden die zelden aan deze verwachtingen kunnen voldoen. Dus worden ze gedumpt en belanden ze in een kooi, waar ze mensen die langslopen jarenlang en vaak tevergeefs met natte, hoopvolle ogen aankijken, alsof ze willen zeggen: kies mij! Het is zomaar iets waar ik aan moest denken na het zien van Snow Patrol in de Ziggo Dome.
Fotografie Mick de Jong
Gary Lightbody – die naam alleen al! – is namelijk de Amerikaanse Stafford van de popwereld. De lange frontman uit Snow Patrol is een grote goedzak die al tientallen jaren zingt over iets wat hij in zijn privéleven maar niet kan vinden. Een romantische, beetje burgerlijke liefde, waarin wordt geknuffeld, gesteund en gebouwd. Waarin partners elkaar met natte, hoopvolle ogen aankijken, alsof ze denken: jij koos mij! Lightbody is met zijn knappe kop, dankbare uitstraling en warme, door een charmant Noord-Iers accent getekende stem de opper-aanvoerder van de knuffelrock. Een break van zeven jaar heeft daar geen drol aan veranderd; de Ziggo Dome – uitverkocht, kun je nagaan hoeveel mensen behoefte hebben aan een knuffel – wordt vanavond ondergedompeld in een warm bad.
De Snow Patrol-muziekformule blijft dertig jaar na z’n geboorte ongewijzigd. Zacht beginnen, semi-hard eindigen. Weifelend zingen in het eerste couplet, hoop en overtuiging overbrengen in de laatste refreinen. Van ‘light up, light up, as if you had a choice…’ naar ‘Louder, louder! And we’ll run for our lives!’ Na een kleine twee uur weet je exact wat de kaders rond Snow Patrols muziek zijn. Waar Coldplay ooit zijn grenzen begon te verleggen en oude fans verloor, heeft Snow Patrol zijn grenzen altijd bewaakt.
Lightbody en zijn vrienden zouden het ongetwijfeld kunnen: gekke elektropop, boze postpunk of dance-crossover-hits maken, maar ze doen het gewoon niet. Playing it safe wordt doorgaans niet gewaardeerd in de muziekwereld, maar here’s to playing it safe. Snow Patrol is een trouwe, stabiele factor in een mensenleven. Er zijn geen bijzondere uitspattingen en dat is fijn. Je wil je ouders ook niet onverwachts tegenkomen op de Kamasutra Beurs.
Crack The Shutters, Chasing Cars, You’re All I Have, Shut Your Eyes, Open Your Eyes, Just Say Yes: ook qua setlist zijn er vanavond geen verrassingen. Snow Patrol speelt wat je van Snow Patrol wil horen. Lightbody is een heer voor zijn fans. Niemand die ooit ‘Judas’ naar hem zal roepen. En iedere hit die als een kushand de zaal in wordt gestuurd, klinkt als een klok.
De show is prachtig geproduceerd. Kleurrijke verlichting, goed gedoseerde laserstralen, tientallen doeken die gedurende het optreden langs en voor het podium worden uitgerold, waar mooie dingen op worden geprojecteerd. Een regenboogboom die langzaam opbloeit. Een tornado van herfstbladeren. Grootformaat confetti valt uit de hemel en dwarrelt als een groep vlinders boven onze hoofden. En wie het ondanks dit muzikale equivalent van een flinke mok warme chocolademelk met slagroom toch voor elkaar krijgt om uit te drogen en flauw te vallen, kan erop rekenen dat Lightbody middenin zijn liedje stopt met zingen, kijkt of je oké bent en vervolgens twee liedjes aan jou opdraagt.
Hoe deze man nog single kan zijn: God mag het weten. Alhoewel… De meeste mensen vinden het prima wat Snow Patrol doet. Die worden wakker, kussen hun partner, aaien hun kroost over de bol, gaan naar hun werk, overtreden geen sociale regels, komen thuis, kussen hun vrouw, eten kipfilet of groentenburger met aardappels, brengen hun kroost naar bed, kijken een serie op Videoland en gaan slapen. Een prima bestaan. Daar tegenover staan mensen die graag meer uit het leven willen. Die houden van nieuw en spannend. Die hun kids wel onverwachts tegen kunnen komen op de Kamasutra Beurs. Na pakweg dertig jaar klinkt Snow Patrol kortom nog steeds burgerlijk en gewoontjes. Maar ook: warm, mooi, goed en vertrouwd.
Gezien: 8 februari 2025 in Ziggo Dome, Amsterdam
