‘Is het hier de hele dag zo rustig’, schijnt Lakecia Benjamin gevraagd te hebben tijdens het concert van Fred Hersch. ‘Ik ga hier namelijk de tent afbreken.’ Voor een tent afbreken kun je beter niet bij Jeff Parker aankomen. Op North Sea Jazz speelt Parker met de bezetting waarmee hij op maandagavonden in een cocktailbar in Los Angeles speelde. Parker leerde daar te musiceren onder hitte en rumoer. Gelukkig laat de gitarist zich niet van zijn stuk brengen in de rumoerige finale van de zaterdag: met volle concentratie zoekt hij schoonheid en toont hoeveel kracht er zit in zacht.
Fotografie Dimitri Hakke
Er is wat gemokt in de groepsapp van OOR. Moet dat nou, Jeff Parker? Van fotograaf Dimitri mag deze plek naar een andere act gaan. ‘Vier foto’s van man in bruin shirt die naar de grond kijkt, lijkt me niet leuk om te zien.’ Voortschrijdend inzicht: Parker komt het podium op in een onopvallend shirt, speelt zittend en kijkt de hele tijd naar de pedalen aan zijn voeten. Het beeld spettert niet van het podium. Eigenlijk ziet Parker er een beetje zielig uit. Door kortademigheid lijkt hij niet in de beste gezondheid. Toch is dit optreden alles behalve saai.
Parker begint te peuteren op zijn elektrische gitaar. Het lijkt een soundcheck, een probeerseltje. Dan is er opeens een patroon gevonden en haken één voor één bas, drums en saxofoon aan. Als de vier muzikanten elkaar na minuten vinden, is het alsof de plaat over blijft slaan in een groef. Dat wordt zo lang herhaalt – en steeds strakker gespeeld – tot het gaat lijken op een soulvolle hiphopbeat. Dat is de bedoeling. Soms is het geluid van DJ Premier, Madlib of J Dilla aanwezig, om vervolgens weer te vertrekken met een jazzy solo van Parker.
Zijn spel kenmerkt zich door helderheid en lucht. Hij tekent voor subtiliteit. Het eerste nummer – dat in het verlengde ligt van het recente Mondays At The Enfield Tennis Academy, dat nooit op Spotify verscheen en je direct op vinyl kan bestellen – duurt negentien minuten. En eigenlijk stopt het niet eens. Uit de as van dat wonderlijke jazz-hiphop-ambient stuk, terwijl je de neiging tot klappen onderdrukt, begint op gitaar een soort drone, waaruit langzaam een tweede stuk evolueert tot een hiphop beat om jazz mee te maken. Het is een innovatief geluid, je hoort het nergens anders.
Jeff Parker geniet respect onder muzikant en wordt veel gevraagd als sessiemuzikant – Makaya McCraven, Lonnie Holley en Meshell Ndegeocello werken graag met hem. Op de vloer van de Missouri bestuderen muzikanten, bekende gezichten die vandaag zelf optraden, dit optreden nauwlettend. Als de getalenteerde saxofonist Josh Johnson – die speelde met Harry Styles – met pedalen lagen op elkaar stapelt tot krachtige melodieën, die soms aan de spirituele jazz van Alice Coltrane doen denken, raakt dat Parker zelf ook.
Wie dicht bij het podium zit ziet hem zijn mimiek in het spel leggen. Zo lief om te zien, hoe hij op een schoon moment even zijn ogen dichtknijpt. De climax bij Jeff Parker is nog steeds verstilt en introvert. ‘Thank you’, gniffelt de innovator verlegen, als mensen iets aardigs naar het podium roepen.
Gezien: North Sea Jazz 2023, zaterdag 8 juli (22.30 uur) in de Missouri. Lees hier al onze verslagen van North Sea Jazz.
Zomeractie!
Speciale zomeractie! Als je nu een jaarabonnement op OOR neemt betaal je geen 66,95 maar slechts 50 euro. En je maakt tevens kans op een originele Epiphone ES-335 gitaar! Meld je hier aan.
