Bij opener Bees kijken zowel band als publiek nog een beetje de kat uit de boom, maar vanaf het titelnummer van Heads Up heeft de band zijn groove gevonden. Het publiek knikt gemoedelijk mee en geniet, maar komt nooit echt los. Logisch, want hoewel een boel nummers behoorlijk rocken, blijft de muziek van Warpaint toch het meest geschikt om zachtjes bij weg te dromen. Dat het geheel nooit slaperig wordt is te danken aan het geweldige samenspel van de groep. Drummer Stella Mozgawa neemt in de meeste nummers de leiding en de andere drie leden spelen moeiteloos op haar in. Ook het geluid is kraakhelder, waardoor de hypnotiserende zang van Emily Kokal, Teresa Wayman en Jenny Lee Lindberg goed tot zijn recht komt. Apart zijn het alle drie natuurlijk prima zangeressen, maar als ze tegelijkertijd zingen halen ze pas echt het beste in elkaar naar boven.

De nummers van het nogal moeilijke tweede (titelloze) album krijgen vanavond een swingende uitvoering mee. Zo komt de normaliter nogal slepende ballad Love Is To Die ineen enorm dansbare versie voorbij. Doordat veel nummers dus wat aangepast zijn ten opzichte van de albumversie blijft het optreden constant spannend. Zeker in de nummers van Heads Up overheerst een frisse popsound, zoals goed te horen is op de onweerstaanbare single New Song. Maar er zit genoeg variatie in de nummers, waardoor het optreden nooit verzandt in eentonigheid.

Hoewel die popsound natuurlijk leuk en aardig is, bereikt de show zijn hoogtepunt met het stevig rockende Beetles. Het lang uitgesponnen nummer schiet alle kanten op en geeft iedere zangeres een moment in de spotlights. Als de dames er daarna op los jammen in prijsnummer Elephants is het feest compleet. Vooral Kokal steelt op dat soort momenten de show, met maar een paar blikken en gebaren communiceert ze tijdens de nummers enorm veel met het publiek. De overige bandleden houden zich wat meer afzijdig, maar zijn ook duidelijk in hun nopjes met de zaal. Wij doen dan ook precies wat er van ons verwacht wordt: aandachtig luisteren en, waar mogelijk, voorzichtig meedansen. Meer verlangt de band vanavond niet van ons. Nadat de band ons anderhalf uur lang in zijn greep gehouden heeft, rest ons maar een conclusie: Warpaint is en blijft een van de betere livebands van het moment.

Fotografie: Dimitri Hakke

Gezien: 2 november 2016, Paradiso, Amsterdam