De Britse band Working Men’s Club mixt darkwave, postpunk en electropop. De jonge muzikanten doen hun best om het feestende Down The Rabbit Hole hiermee in trance te brengen, maar weten het gevoel van hun platen niet over te brengen.
Fotografie Hub Dautzenberg
De band heeft twee platen uit: Working Men’s Club (2020) en Fear Fear (2022). Met hun wortels in de postpunktraditie, zijn ze op hun debuut duidelijk een elektronische weg ingeslagen, die soms doet denken aan bands als Depeche Mode en New Order. Op Fear Fear komen de darkwave-invloeden duidelijker naarvoren. Goede muziek om de nacht mee in te wijden, zeker na IDLES, dat het hoofdpodium van Down the Rabbit Hole zojuist platsloeg.
De sfeer zit er ook goed in, mensen lopen al dansend de Fuzzy Lop binnen terwijl Valleys wordt ingezet, een bekend nummer van het debuutalbum met een lange opbouw. De muziek is opliftend, donker en industrieel. Er zit nauwelijks beweging in de band, maar frontman Sydney Minsky-Sargeant neemt het voortouw en begint te bewegen zoals een postpunkfrontman dat doet.
De nummers zijn lang, maar het wordt pas langdradig als na ieder nummer een stilte valt. De sfeer op het podium lijkt om te snijden. De bassist, gitariste en toetsenisten staan doodstil en verveeld voor zich uit te staren. De band heeft geluk met het tijdslot, zo rond half elf in de avond, maar alsnog staan veel bezoekers tamelijk verveeld naar het podium te staren. Er wordt wel gedanst, maar echt uitbundig is het niet. Het verbaast dan ook niet dat er na een half uur gaten in de tent vallen.
De enige met energie is Minsky-Sargeant, die het publiek mee probeert te krijgen door op de boxen voor het publiek te springen. Hitje John Cooper Clarke zou wat teweeg moeten brengen, maar het publiek joelt zonder volle aandacht en de zanger kruipt terug het podium op. Het begint ondanks de goede mix van oude en nieuwe nummers wat eentonig te worden. De band zou de nummers in elkaar moeten laten overlopen, zonder onderbrekingen, om het publiek echt in trance te brengen.
Na drie kwartier heeft Working Men’s Club dit eindelijk ook door. Het tempo verhoogt en frontman en publiek vormen bijna één team. Als je goed oplet, zie je wat deze show had kunnen zijn: een donkere, industriële dance-set met een publiek dat zich mee laat slepen. Tip: als je band geen zin heeft om te spelen, zet ze naar achteren of zoek gewoon een andere band. Deze vertoning staat niet in dienst van de muziek.
Gezien: Down The Rabbit Hole, 1 juli 2023 (22.15 uur) in de Fuzzy Lop. Lees hier al onze verslagen van Down The Rabbit Hole.
Zomeractie!
Speciale zomeractie! Als je nu een jaarabonnement op OOR neemt betaal je geen 66,95 maar slechts 50 euro. En je maakt tevens kans op een originele Epiphone ES-335 gitaar! Meld je hier aan.
